معنی رایا
لغت نامه دهخدا
رایا. (اِخ) پسر شوبال بن یهودا. (از قاموس کتاب مقدس).
رایا. (اِخ) مردی از سبط راوبین و پسر لیخا. (از قاموس کتاب مقدس).
رایا. (اِ) کسی که خداوند به او متوجه است. (قاموس کتاب مقدس).
رایا. (اِخ) اسم مردی که پسرانش بازر و بابل مراجعت کردند. (قاموس کتاب مقدس).
حل جدول
گروهى از ماهى هاى پهن باله
ماهى پهن باله
از انواع ماهیهای پهنباله
رایا
ماهی پهن بال
رایا
گروهى از ماهى هاى پهن باله
رایا
ماهى پهن باله
رایا
نوعی ماهی پهن باله
رایا
نوعى ماهى پهن باله
رایا
ماهی پهنبال
رایا
نام های ایرانی
پسرانه، آن که خداوند به او توجه دارد، نام مردی از بنی اسرائیل
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
212