معنی داروخانه
لغت نامه دهخدا
داروخانه. [ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) دکه ٔ دوافروشی. دواخانه. داروکده. جایی که در آن دارو میفروشند. (ناظم الاطباء). || در اصطلاح قدما، مطب:
به داروخانه پانصد مرد بودند
که در هر روز نبضم مینمودند.
عطار.
فارسی به انگلیسی
Pharmacy
فارسی به ترکی
eczane
فرهنگ معین
(نِ) (اِمر.) دواخانه، محل فروش دارو، دراگ استور.
فارسی به آلمانی
Apotheke (f), Apothekerkunst (f)
حل جدول
مغازه فروش دارو
فارسی به عربی
صیدلیه
فرهنگ فارسی هوشیار
دوا خانه، دوا فروشی
فارسی به ایتالیایی
farmacia
واژه پیشنهادی
اسپانیایی به فارسی
داروخانه، دوا فروشی، داروخانه، انباردارو، داروسازی.
انگلیسی به فارسی
ترکی به فارسی
داروخانه
معادل ابجد
867