معنی تصاحب

Appropriation, Possession, Take, Takeover

دست اندازی ‎-1 (مصدر) صاحب شدندر تصرف خود آوردن، دست انداختن، (اسم) تصرف. -4 دست اندازی. یا تصاحب دختر یا زنی. با او آرمیدن بر او دست یافتن.

مالک شدن

تصاحب. [ت َ ح ُ] (از ع، مص) مالکیت و صاحب شدگی. (ناظم الاطباء). صاحب و مالک شمردن و شدن... این لفظ که به شکل عربی است در عربی استعمال نشده و جعل فارسی زبانان است از لفظ صاحب. (فرهنگ نظام). در لغت بمعنی مصاحبت و دوستی است ولی معمولاً آن را از کلمه ٔ صاحب بمعنی مالک میگیرند و بجای تملک استعمال می کنند. (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال اول شماره ٔ 2).

تصاحب کردن. [ت َ ح ُ ک َ دَ] (مص مرکب) مالک شدن. در تصرف خود درآوردن. (ناظم الاطباء): فلان زمین مرا تصاحب کرده است. (فرهنگ نظام). و رجوع به تصاحب شود.

صاحب شدن، چیزی را تصرف ‌کردن،

به چنگ آوری

تصرف، تملک، ضبط، قبض، دست‌اندازی، غصب، دزدی، اختیار، قدرت، صاحب شدن، مالک‌شدن

به‌دست آوردن، مالک شدن، صاحب شدن، تصرف کردن

(تَ حُ) [ع.] (مص م.) در تصرف خود آوردن، صاحب شدن.

صاحب شدن، چیزی را تصرف کردن

دخل و تصرف

استملاک

اِحْتَلَّ

استملک

اِحْتِکامٌ، اِحْتِلالٌ، إَحراز

501