معنی تراژدی
لغت نامه دهخدا
تراژدی. [تْرا / ت ِ ژِ] (فرانسوی، اِ) واقعه ٔ هلاکت و حادثه ای که آخرش مصیبت سخت است. (فرهنگ نظام). مأخوذ از «تراگوئیدیا »ی یونانی است، و آن اشعار حزن انگیزی است که بطور کلی اساس داستان آن بر افسانه ها، یا حوادث تاریخی قرار دارد. قهرمانان داستان های مذکور از اشخاص نامدار و مشهور انتخاب می شوند و حادثه ٔ مهمی ابداع می گردد که آن حادثه اعم از این که عشقی یا جنگی باشدغالباً دارای نتایج تأثرانگیز و دردناکی است و صحنه های داستان بنحوی طراحی می شود که انعکاس بدبختی ها ورنج های آن، روح خواننده را بشدت منقلب می سازد. داستانهای غم انگیز و غم انجام. تراژدی نخست بوسیله ٔ مردم یونان پس از حماسه سرائی و اشعار غنایی بوجود آمد، و بطور قطع می توان گفت که تراژدی در دوران جنگهای مدیک گسترش یافت و در قرن پنجم ق.م. عالیترین آثار آن بوجود آمد و سپس در قرن چهارم ق.م. دوره ٔ زوال و اضمحلال آن در یونان شروع شد.
اصولاً تراژدی از مراسم مذهبی دیونیسوس (ذینوسس) ناشی گشت، زیرا نیایش و پرستش خدا در این مذهب چنان بود که مطالب و شیوه های تازه و جالبی در اشعار غنائی وارد می شد که ازآن جمله است ستایش و تهییج احساسات و تناوب در ناله ها و آوازهای سرورانگیز. همچنین نیایش در این مذهب با بیان حالات عاطفی و بوسیله ٔ حرکات چهره و اندام انجام می گرفت. رجوع به اسخیلوس در همین لغت نامه شود. تراژدی روم عمر چندانی نداشت و در پایان قرن سوم ق.م. جلوه ای کرد و خاموش گشت. آنگاه در دوره ٔ رنسانس تراژدی در فرانسه و آلمان و ایتالیا و اسپانیا و انگلستان بار دیگر وارد میدان هنر گشت و آثار درخشانی پدید آمد.
فارسی به انگلیسی
Buskin, Tragedy
فارسی به ترکی
ağlatı
فرهنگ عمید
(ادبی) داستانی که در آن زنجیرۀ حوادث جبری، شخصیت اصلی یا همۀ شخصیتها رابه سوی سرنوشتی ناگوار و فاجعهآمیز سوق میدهد،
فاجعه، مصیبت، بدبختی،
حل جدول
اندوه آور، سوگنامه، سوگواره
اندوه آور، سوگواره، سوگنامه
غمنامه
فیلمی از آزیتا موگویی
غم نامه
تراژدی ولتر
ایرن
درام ، تراژدی
نمایش غم انگیز
تراژدی یونان
ادیپ
فرهنگ فارسی هوشیار
واقغه هولناک و حادثه ای که آخرش مصیبت سخت است، نمایش غم انگیز
فرهنگ معین
نمایش نامه غم انگیز، فاجعه، مصیبت. [خوانش: (تِ ژِ) [فر.] (اِ.)]
فرهنگ واژههای فارسی سره
سوگنامه
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
1615