معنی تخصص

Expertise, Specialization

تخصص یافتن , اختصاصی کردن

تخصص. [ت َ خ َص ْص ُ] (ع مص) خاص گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (المنجد). || یگانه شدن به چیزی. (اقرب الموارد) (المنجد). || (اصطلاح علم اصول) قسیم تخصیص. خروج شی ٔ از حکم بطبیعت و ذات نه بواسطه ٔ مخصص لفظی. مثلاً اگر گویند «دانشمندان پرهیزکار را اکرام کنید»، دو گروه از این حکم خارج اند:دانشمندان ناپرهیزکار که با قید لفظی «پرهیزکار» خارج شدند و آنرا تخصیص گویند، مردم نادان که بذاته ازتحت حکم خارجند و آنرا تخصص گویند و بعبارت دیگر تخصیص را خروج بواسطه ٔ دلیل لفظی و تخصص را خروج بواسطه ٔ دلیل لبی گویند. رجوع به کتابهای اصول فقه شود.

تخصص یافتن. [ت َ خ َص ْ ص ُ ت َ] (مص مرکب) کاردان و ماهر شدن در کاری یا دانش و یا هنری. رجوع به متخصص شود.

تخصص

اختصاص، اَخْتِصاصٌ

گرایش، ویژگی

کاردان بودن، سررشته داشتن

فراستاد

خاص گردیدن، یگانه شدن به چیزی

specialità

به چیزی مخصوص شدن، در کاری مهارت داشتن. [خوانش: (تَ خَ صُّ) [ع.] (مص ل.)]

خاص گردیدن، به چیزی مخصوص شدن،
در کاری یا امری مهارت داشتن،

چیره دستی، استادی، خبرگی، مهارت

استادی، چیرگی، مهارت، اختصاص، ویژگی، خبرگی، کاردانی، کارشناسی

Besonderheit (f)

1180