معنی بچگی

بچه بودن،
(اسم) دوران کودکی: از همان بچگی باهوش بود،
بی‌تجربگی،
(صفت نسبی، منسوب به بچه) مربوط به بچه،

Boyhood, Childishness, Frivolity, Infancy

بچگی. [ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ] (حامص) حالت و چگونگی بچه. طفولیت.خردی. کودکی. صباوت. صبا. خردسالی. صغر. || (ص نسبی) منسوب و متعلق به بچه. (ناظم الاطباء).

خردسالی، صباوت، طفولیت، کودکی، نوباوگی،
(متضاد) پیری، کهولت

طفوله، طفولی، فتوه

قلیلا

فتوه

طفولیت، کودکی، خردسالی

کودکی

Kindheit, Kindheit, Frühkindheit [noun]

infanzia

بچگی , پسر بچگی

بچگی، پسر بچگی.

بچگی، پسر بچگی.

بچگی، پسر بچگی،

بچگی، پسر بچگی،

35