معنی بلندمقام

پایه‌ ور

صاحب‌منصب، عالی‌رتبه، عالی‌مقام، والا

افسر، بلندمقام، عالی‌رتبه، عالی‌مقام

خدا، خداوند، خدای‌متعال، باری، باری‌تعالی، بلندمرتبه، بلندمقام

بلندمرتبه، بلندمقام، صاحب‌منصب، عالیجاه، عالی‌مقام، گران‌پایه، والاشان، والامرتبه، والامقام

1، بلند، رفیع، شامخ، عالی، متعالی، مرتفع، منیع، ورنه، 2، بلندپایه، بلندمرتبه، بلندمقام، عالی‌قدر، 3، جلیل، گرامی، 4، شایسته، شریف، نجیب، 5، رئیس، سرور، صدر، برتر، فایق،
(متضاد) فرومایه

بلندمقام، بلندمرتبه، بلندپایه،

این بخاطر آن است که خداوند حقّ است؛ و آنچه را غیر از او مى‏خوانند باطل است؛ و خداوند بلندمقام و بزرگ است!

این بخاطر آن است که خداوند حقّ است؛ و آنچه را غیر از او مى‏خوانند باطل است؛ و خداوند بلندمقام و بزرگ است!

آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالى که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او؛ خداوند منزّه و بلندمقام است از شریکیهایى که براى او مى‏پندارند

و شایسته هیچ انسانى نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجاب، یا رسولى مى‏فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحى مى‏کند؛ چرا که او بلندمقام و حکیم است!

آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالى که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او؛ خداوند منزّه و بلندمقام است از شریکیهایى که براى او مى‏پندارند

فلک سیر. [ف َ ل َ س َ / س ِ] (ص مرکب) تندرو. تیزرو. (فرهنگ فارسی معین). فلک پیما. فلک رو. || به کنایت، بلندمقام. (فرهنگ فارسی معین).

خورشیدرخش. [خوَرْ / خُرْ، رَ] (ص مرکب) عالی مرتبه. آنکه اسب چون خورشید دارد. کنایه از مرد بلندمقام:
خسرو اقلیم بخش تاج ستان ملوک
رستم خورشیدرخش باج ستان ملوک.
خاقانی.

پایه ور. [ی َ / ی ِ وَ] (ص مرکب) بلندمرتبه. بلندرتبه. بلندمقام:
که گفتم من این نامه ٔ پایه ور
نکرد او بدین نامه ٔ من نظر.
(از هجونامه ٔ مجعول بنام فردوسی نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف).

267