معنی بدپشت
لغت نامه دهخدا
بدپشت. [ب َ پ ُ] (ص مرکب) ستور نارام شده که متحمل بار نباشد. (آنندراج). بچه ٔ هر یک از ستور که تحمل بار نداشته باشد. (ناظم الاطباء).
حل جدول
اسب دیررام و سوارناپذیر
کجنهاد
اسب دیر رام و سوار ناپذیر
اسب دیررام و سوارناپذیر
بدپشت
اسب دیر رام و سوار ناپذیر
بدپشت
معادل ابجد
708