معنی ایارده

ایارده. [اَ رْ / رِ دَ/ دِ] (اِ) چگونگی پازند است (صحاح الفرس). به معنی پازند است و پازند تفسیر زند که شرح و تفسیر اوستاست. (لغت نامه ٔ اسدی ص 477) اکارده. (یادداشت مرحوم دهخدا). اکرده. (یادداشت مرحوم دهخدا). برخی از مجوسان اگرده اش نیز خوانند. (التنبیه و الاشراف مسعودی). وصورت هر دو (اگرده و ایارده) هر دو به خط پهلوی یکسان است. (یادداشت مرحوم دهخدا). ثم عمل زرادشت تفسیراً عند عجزهم عن فهمه [عن فهم اوستا] و سمّوا التفسیر زیداً [زنداً] ثم عمل للتفسیر تفسیراً و سَمّاه بازید [پازند] ثم عمل علمائهم بعد وفات زرادشت تفسیر التفسیر و سمّوا هذا التفسیر بارده (از مروج الذهب مسعودی):
ببینم آخر روزی به کام دل خود را
گهی ایارده خوانم شها گهی خرده.
دقیقی (از لغت نامه ٔ اسدی ص 486).

ایارده گوی. [اَ رْ /رِ دَ / دِ] (نف مرکب) گوینده ٔ ایارده. خواننده ٔ ایارده. ایارده خوان. رجوع به ایارده شود:
چه مایه زاهد و پرهیزکار صومعگی
که نسک خوان شده بر عشقش و ایارده گوی.
خسروانی.

اکارده. [اِرِ دَ] (اِخ) تحریف ایارده. اکرده. (یادداشت مؤلف). پازند. تفسیر زند. رجوع به پازند و ایارده شود.

اگرده. [اَ گ َ دَ] (اِخ) همان ایارده است یا یارده. در التنبیه و الاشراف صریح هست که اگرده همان ایارده است (صورت هر دو در خط پهلوی یکسان است). (یادداشت مؤلف). رجوع به ایارده و اکارده شود.

اکرده. [اِ ک َ دَ] (اِخ) اکارده. ایارده. شرح و تفسیر کتاب زند. پازند. (یادداشت مؤلف). رجوع به مترادفات کلمه شود.

Exegesis

تفسیر و شرح کتاب اوستا یا کتاب زند: چه مایه زاهد و پرهیزکار و صومعگی / که نَسَک‌خوان شده از عشقش و ایارده‌گوی (خسروانی: شاعران بی‌دیوان: ۱۲۲)،

تفسیر اوستا

شرح کتاب اوستا

ایارده

ایارده

ایارده

ایارده

ایارده

ایارده

شرح-ایارده

221