معنی آتن
لغت نامه دهخدا
آتن. [ت ُ] (ع اِ) ج ِ اَتان.
آتن. [ت ِ] (اِخ) کرسی آتیک و شهر بزرگ یونان قدیم. در 480 ق.م. خشایارشا پادشاه ایران این شهر راتسخیر کرد. رجال سیاسی و فیلسوفان و نویسندگان و هنرمندان نامی و بزرگ از آن برخاسته اند و امروز نیز پایتخت یونان است. آطنه. اثینه. آتنه. مدینهالحکماء.
حل جدول
شهر فلاسفه
پایتخت کشور یونان
کوه باستانی آتن
المپ
ریچارد آتن برو
برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی در سال 1982 میلادی
بنای تاریخی آتن
آکروپولیس
پاتراس ، هراکلیون، آتن
شهری در یونان
موزه مشهور آتن
آکروپولیس
گویش مازندرانی
بافتن
واژه پیشنهادی
خدای قرص خورشید؛ در طی دوران سلطنت پادشاه اخناتون؛ به عنوان خدای متعال پرستیده میشد
پادشاه افسانهای آتن
ارختئوس
از رجال آتن
کلیس تنس
بنای تاریخی آتن
آکروپولیس
فرهنگ فارسی هوشیار
شهر بزرگ یونان قدیم
معادل ابجد
451