معنی یسنا

لغت نامه دهخدا

یسنا

یسنا. [ی َ] (اِخ) نام جزء مهم اوستاست و این کلمه به معنی ستایش و حمد و جشن می آید و آن شامل هفتاد و دو فصل است. (یادداشت مؤلف). در اوستایی یسنه [همریشه ٔ «یشت »] به معنی پرستش و ستایش و نماز و جشن است. یسنا بخشی است از اجزای پنجگانه ٔ اوستا و مخصوصاً هنگام مراسم مذهبی سروده می شود و آن شامل 72 فصل است و هر فصل آن را یک هائیتی (امروز«ها» و «هات ») گویند و به مناسبت 72 های یسناست که کشتی (= کستی) یعنی بندی که زرتشتیان سه بار به دور کمر می پیچینداز 72 نخ پشم سفید بافته می شود. پارسیان یسنا را به دو قسمت بزرگ تقسیم می کنند: نخست از یسنای 1 تا یسنای 27. دوم از یسنای 28 تا پایان. از این 72 فصل 17فصل (هائیتی) گاتها را که قدیمترین قسمت اوستا بشمار می رود، تشکیل می دهند. (از حاشیه ٔ برهان چ معین).

فرهنگ عمید

یسنا

یکی از بخش‌های پنج‌گانۀ اوستا که هنگام مراسم مذهبی خوانده می‌شود،
ستایش، پرستش،
نماز،

فرهنگ معین

یسنا

پرستش، ستایش، یکی از بخش های اوستا که در هنگام مراسم مذهبی خوانده می شود. [خوانش: (یَ) (اِ.)]

معادل ابجد

یسنا

121

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری