معنی گلرخسار

گلرخسار. [گ ُ رُ] (ص مرکب) گل رخ. آنکه رخسارش چون گل باشد. گلچهره. زیبارخسار: از این جعدمویی، سمن بویی، ماهرویی، مشتری عذاری، گلرخساری. (سندبادنامه ص 235).
انگبین لب شدی و گلرخسار
انگبین بی مگس چو گل بی خار.
نظامی.
آمدند آنگهی پذیره ٔ کار
پیش آن سروقد گلرخسار.
نظامی.
و در موضع سقاه هرخوش پسری... گلرخساری... کمر بر میان بسته. (جهانگشای جوینی).

از زنان شاعر معاصر تاجیک

بنفشه، بنیاددل، خانه پدر

بنیاد دل

بنفشه، بنیاد دل، خانه پدر

زیبا، خوش چهره

گلرخ: از این جعد مویی سمن بویی ماهرویی مشتری عذاری گلرخساری.

صفیه گلرخسار

بنیاد دل بنفشه. خانه پدر

اثری از محسن حمید

تنهاتر از تنهایی

زادروز درد

اشک طوفان

آتش سغد

خانه پدر

1111