معنی گرانمایگی

ارجمندی عزت گرامی بودن: سرنامه کرد آفرین از نخست گرانمایگی جز بیزدان نجست.

‎ گرانمایگی، ایستایی

‎ بزرگواری، گرانمایگی، سپیدی

نفاست در فارسی در تازی زفتی کردن، آز ورزیدن، در فارسی گرانمایگی

‎ سخت بیخی سخت بیخی درخت از باد است گنج پرزر ملک آباد است (سنائی حدیقه)، بردباری، سنگینی آهستگی، گرانباری گرانمایگی

گرامیکی گرامیی اما دلیل بر عزیزی و گرامی دانش آن که دانش در سرشت ماست و تمام کننده مااوست (مصنفات باباافضل) ‎ گرامیی عزت: و اما بر عزیزی و گرامیی دانش آن که دانش در سرشت ماست و تمام کننده اوست، ارجمندی گرانمایگی احترام.

گرانمایگی. [گ ِ ی َ / ی ِ] (حامص مرکب) بزرگی. ارجمندی. عزت و جلال:
سرنامه کردآفرین از نخست
گرانمایگی جز به یزدان نجست.
فردوسی.
سپهدار پس گیو را پیش خواند
به تخت گرانمایگی برنشاند.
فردوسی.
وز آن پس سه فرزند خود را بخواند
به تخت گرانمایگی برنشاند.
فردوسی.
رجوع به گرانمایه شود.

ذوالفخر. [ذُل ْ ف َ] (ع ص مرکب) خداوند بزرگی و گرانمایگی:
ذوالفخر بهاء دین محمد
مقصود نظام اهل عالم.
خاقانی

نفاست

رزانت

نفاست

گرانمایگی

ارجمندی، مرغوبیت، نفاست، اعتبار، اهمیت

ارزشمندی، گرانمایگی، مرغوبیت

بردبار شدن، آهستگی کردن، سنگینی کردن، (اِمص.) سنگینی، گرانمایگی. [خوانش: (تَ وَ قُّ) [ع.] (مص ل.)]

352