معنی گبه

گبه. [گ َب ْ ب َ / ب ِ] (اِ) شیشه ٔ حجام را گویند که بدان حجامت کند. (برهان) (آنندراج). شاخ حجامت. || خرسک. نوعی قالی که پود دراز دارد.

گبه حشال. [گ ُب ْ ب ِ ح َ] (اِخ) دهی از بخش موسیان شهرستان دشت میشان، در 56هزارگزی جنوب خاوری موسیان و 6هزارگزی باختر راه فکه به موسیان. دشت و گرمسیری و سکنه ٔ آن 80 تن. آب آن از چشمه. محصول آن غلات و لبنیات. شغل مردم زراعت وگله داری و صنایع دستی قالیچه بافی و راه آن در تابستان اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

Carpet, Rug

kilim

(~.) (اِ.) شیشه حجام که بدان حجامت کنند، شاخ حجامت.

(گَ بِّ) (اِ.) نوعی گلیم دست باف خاص ایران که نقشه اش از داستانی حکایت می کند.

شاخ حجامت

نوعی قالی درشت بافت عشایری

شاخ حجامت، نوعی قالی درشت بافت عشایری

گبه

فرش، گلیم، گبه

خرسک، فرش، قالی، گلیم

آبستن

آبستن شدن

محسن مخملباف

گبه

گبه

27