معنی کمیساریا
لغت نامه دهخدا
کمیساریا. [ک ُ] (فرانسوی، اِ) کمیسری. کلانتری. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به کمیسری شود.
کلانتری
کلانتری. [ک َ ت َ] (اِ مرکب) کمیساریا. (واژه های نو فرهنگستان). شعبه ای از شعب شهربانی در نقاطمختلف شهر که مأمور ایجاد و حفظ نظم در حوزه و محله ٔ خود می باشد. (فرهنگ فارسی معین). کمیسری. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (حامص مرکب) عمل و شغل کلانتر. (فرهنگ فارسی معین): ملا افضل منجم قزوینی که سمت خانه خواهی نواب مهد علیا داشت کمال اعتبار و اقتدار یافته، مهم کلانتری و معاملات دیوانی قزوین به او متعلق گشت. (عالم آرای عباسی ص 226). || مهتری. بزرگی. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) کمیسری کلانتری.
کمیسری
کمیساریا بنگرید به کمیساریا کمیسربودن کلانتر بودن، (اسم) کلانتری.
کمساریا
کمیسری در فارسی } کمیساریا { فرانسوی کلانتری
کلانتری
عمل و شغل کلانتر: (ملا افضل منجم قزوینی که سمت خانه خواهی نواب مهد علیا داشت کمال اعتبار و اقتدار یافته مهم کلانتری و معاملات دیوانی قزوین باو متعلق گشت)، مهتری بزرگی، (اسم) شعبه ای از شعب شهربانی در نقاط مختلف شهر که مامور ایجاد حفظ و نظم در حوزه و محله خود میباشد کمیساریا کمیسری. شعبه از شعب شهربانی در نقاط مختلف شهر که مامور ایجاد حفظ و نظم در حوزه و محله خود می باشد، کمیسری
فرهنگ معین
(کُ) [فر.] (اِ.) کلانتری.
فرهنگ عمید
[منسوخ] کلانتری،
(سیاسی) عنوان بعضی از نهادهای بینالمللی که متصدی امور خاصی هستند: کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد،
حل جدول
کلانتری
کلانتری به فرانسه
کمیساریا
کلانتری
کمیساریا
کمیساریا، کمیسری
کلانترى
کمیسری، کمیساریا
معادل ابجد
342