معنی کلاهبرداری

کلاهبرداری. [ک ُ ب َ] (حامص مرکب) عمل کلاهبردار. شیادی و حقه بازی. به فریب و دروغ مال دیگران را گرفتن.

Cheat, Confidence Game, Roguery, Scam, Trimming

اِحْتیالٌ

ارْتَکَبَ اّحتیالاً

به‌دست آوردن چیزی از کسی از طریق خدعه، فریب، و نیرنگ،

تقلب

کلاهبرداری

کلاهبرداری، شیادی

‎ بفریب مال و پول دیگران را گرفتن حقه بازی، استعمال نام یا عنوان مجعول بقصد اینکه موسسات مجعول و اعتبارات موهوم را بطرف بقبولاند و او را به امور موهوم امیدوار و یا از امور موهوم خایف سازد و بدین طریق وجه یا مالی از او بگیرد.

کلاهبرداری

کلاهبرداری

کلاهبرداری

کلاهبرداری کردن

کلاهبرداری کردن

دعوی تقلب، تقلب، کلاهبرداری

کلاهبرداری

473