معنی کلاسیسم | جدول یاب

حل جدول

کلاسیسم

مکتب سنتی ادبی

کلاسیسم

فرهنگ عمید

کلاسیسم

اصول و قواعد ادبی و هنری یونان و روم قدیم که در دورۀ رنسانس احیا شد،
(اسم مصدر) پیروی از این اصول در آثار ادبی،

کلاسیک

ویژگی آثار متعلق به مکتب کلاسیسم: نمایشنامهٴ کلاسیک،
ویژگی آثار ادبی و هنری دوران‌های گذشته: ادبیات کلاسیک،
ویژگی هر آن چه به مدرسه و دانشگاه مربوط است، درسی،

فرهنگ معین

امپرسیونیسم

(~.) [فر.] (اِ.) برگرفته از واژه فرانسوی امپرسیون به معنای احساس و تأثر. نام مکتبی ادبی و هنری در قرن 19 که هدف پیروانش رهایی از قواعد دست و پاگیر کلاسیسم و بیان تأثیر کلی و گذرای یک صحنه یا موضوع بوده است بدون پرداختن به جزییات. [خوانش: (اِ پِ) [فر.] (اِ.) = امپراطور: ]

رمانتیسم

(رُ نْ) [فر.] (اِ.) نام نهضتی ادبی و هنری در اواخر قرن 18 و 19 م. که قواعد و سنت های کلاسیسم را مانع درک طبیعت، لذت بردن از آن و بیان آن می دانست، این مکتب به برتری احساسات و تخیل بر عقل باور داشت و معتقد بود که هنرمند باید بدون هیچ قیدی - هنر یا [خوانش: (رِ) [ع.] (اِ.)]

لغت نامه دهخدا

رمانتیک

رمانتیک. [رُ] (فرانسوی، ص) از کلمه ٔ رمان فرانسوی و مراد سبکی است در نویسندگی که مربوط به مسیحیت و ادبیات قرون وسطی و مخالف مکتب کلاسیک قدیم است. در این سبک نویسنده در بیان تخیلات و تجسم افکار خود آزادی کامل دارد. (از فرهنگ وبستر). کلمه ٔ رمانتیک که ازقرن هفدهم در انگلستان در مورد تعبیرات شاعرانه به کار می رفت از سال 1676م. وارد فرانسه شد و مدتی مترادف با Pittoresque (خیال انگیز) و Romanesque (افسانه ای) به کار برده می شد و تا سال 1775 به معنی امروزی به کار نرفت. در آن تاریخ کلاسیکها که بازارشان از رونق افتاده بود این کلمه را برای ریشخند کردن طرفداران رمانتیسم به کار می بردند. اما نویسندگان جدید این کلمه را قبول کردند و آن را با کمال افتخار بر زبان راندند. رمانتیسم که از اواخر قرن هیجدهم در انگلستان به وجود آمده بود، بعداً به آلمان رفت و پس از مدتی یعنی در سال 1830 وارد فرانسه و ایتالیا و اسپانیاگردید و تا سال 1850 بر ادبیات اروپا حاکم بود...
اصول مکتب رمانتیک: مکتب رمانتیسم برخلاف کلاسیسم مکتب بسیار پیچیده و آشفته ای است. رمانتیکها اغلب درباره ٔ مکتب خود آراء مغایری دارند و اصولی که آنها را با هم متحد ساخته است نامفهوم و اغلب متضاد است. ا. و. شلگل پیشوای رمانتیسم آلمان... معتقد است که ادبیات رمانتیک عبارت از «جمع اضداد» و آمیزش انواع روشهای مختلف ادبی است. این نویسنده می گوید: «ذوق رمانتیک، طبیعت و هنر، شعر و نثر، جد و هزل، خاطره و پیشگوئی، عقاید مبهم و احساسات زنده، آنچه آسمانی و آنچه زمینی است و سرانجام زندگی و مرگ را درهم می آمیزد».
اینک مقایسه ای بین دو مکتب کلاسیسم و رمانتیسم:1- کلاسیکها بیشتر ایدآلیست هستند یعنی در هنر می خواهند فقط زیبائی و خوبی را شرح و بیان کنند و حال آنکه رمانتیک ها می کوشند گذشته از زیبائی، زشتی و بدی را نیز نشان دهند. 2- کلاسیکها عقل را اساس شعر کلاسیک می دانند و حال آنکه رمانتیک ها بیشتر پابند احساس و خیالپردازی هستند. 3- کلاسیکها شخصیت ها و الهام آثارخویش را از هنرمندان یونان و روم قدیم می گیرند و حال آنکه رمانتیکها از ادبیات مسیحی قرون وسطی و رنسانس و افسانه های ملی کشورهای خویش الهام می گیرند. در عصر رمانتیک بیشتر به شکسپیر استناد می شود. 4- کلاسیکها بیشتر طرفدار وضوح و قاطعیت اند و حال آنکه رمانتیک ها پای بند جلال و رنگ و منظره... 5- برنامه ٔ رمانتیک ها برنامه ٔ مبارزه است و روش آنها به کلی منفی است.بعقیده ٔ آنها قیودی که در ادبیات رواج یافته مانع آزادی فکر و بیان شده است. از این رو رمانتیک ها همه ٔ قواعد و دستورهای کلاسیک را در هم شکسته و دور انداخته اند، یعنی رمانتیسم همانطوری که ویکتور هوگو در مقدمه ٔ نمایشنامه ٔ «ارنانی » می گوید، عبارت از «آزادی خواهی در هنر» است. (نقل به اختصار از کتاب مکتبهای ادبی تألیف رضا سیدحسینی). و نیز رجوع به همان کتاب و رئالیسم و ضدرئالیسم تألیف میترا شود.

شکسپیر

شکسپیر. [ش ِ] (اِخ) ویلیام. بزرگترین شاعر درام نویس انگلستان (متولد استراتفورد 1564، متوفای 1616 م.). از زندگانی وی اطلاعات دقیق در دست نیست. گویند پدرش بازرگانی معروف بود و در آموزش و پرورش سه پسرش کوشش بسیار کرد. شکسپیر در 19سالگی در زادگاه خود با دختری که هشت سال از وی بزرگتر بود ازدواج کرد، ولی این ازدواج ثمره ای جز بدبختی برای او نداشت و او ناگزیر شهر خود را ترک کرد و به لندن رفت و در شهر اخیر مدتی در نهایت فقر روزگار گذرانید و بسبب تهیدستی به نگهبانی اسبان در مقابل درِ تآترها مشغول گردید. علاقه ٔ شدید وی به نمایش موجب شد که در سال 1585 یا 1586م. او را در گروه هنرپیشگان لرد لسستر که اندکی بعد به دریافت عنوان «بازیگران مخصوص ملکه » مفتخر شد بکار گمارند. در سال 1592 در کار بازیگری و نمایشنامه نویسی شهرتی بدست آورد و در سال 1594 نام وی بعنوان یکی از سه بازیگر مهم گروه مزبور برده شده است. این گروه به رهبری یکی از همشهری های شکسپیر رهبری میشد که چند سال بعدتآتر دیگری در لندن تأسیس کرد. شکسپیر در این تآتربا اقتباس از نمایشنامه های باستانی و نمایش نمایشنامه های مضحک افکار عمومی را متوجه خویش کرد و موفقیت بدست آورد... چون خسته و فرسوده شده بود در سال 1611از تآتر دست کشید و به شهر خود نزد خانواده ٔ خویش بازگشت و چندی در گمنامی بسر برد. پس از مرگ وی جسدش را بدون تشریفات در کلیسای استراتفورد بخاک سپردند ولی پس از مدتی بر سر گورش آرامگاهی بزرگ ساختند. شکسپیر را پدر نمایشنامه نویسی انگلستان بشمار می آورند. وی موضوع بسیاری از نمایشنامه ها را از تاریخ روم باستان و کتاب پلوتارخ برگزیده و به نیروی تصور و تخیل بصورت تراژدیهای زیبا درآورده است. سبک نویسندگی او به مکتب کلاسیسم تعلق دارد. نمایشنامه های شکسپیر را به تراژدی، کمدی و نمایشنامه های تاریخی تقسیم میکنند، نمایشنامه های اخیر وی ترکیبی از تراژدی و کمدی است. آثار مهم او عبارتند از: اتللو، مکبث، هملت، جولیوس قیصر، رومئو و جولیت، تاجر ونیزی، لیرشاه، رؤیای شب نیمه ٔ تابستان، هنری ششم، دو نجیب زاده ٔ ورونایی، ریچارد سوم، تیتوس آندرونیکوس، جان شاه، ریچارد دوم، هنری چهارم، هیاهوی بسیار برای هیچ، هنری پنجم، تروئیلوس و کرسیدا، آنتونیوس و کلئوپاترا، تیمون آتنی، پریکلس، کوریولانوس، قصه ٔ زمستانی، هنری هشتم. اشعار غنایی شکسپیر نیز از شاهکارهای انگلیسی است، از جمله ٔ منظومه های اوست: ونوس و آدونیس، زایر پرشور، غزلیات. (از فرهنگ فارسی معین).

رئالیسم

رئالیسم. [رِ] (فرانسوی، اِ) رآلیسم. حقیقت گرایی. واقعیت گرایی. واقعبینی. حقیقت پرستی. واقعگرایی. عمل رآلیست. || کشش و میل باطنی تعدادی از نویسندگان و هنرمندان به نشان دادن طبیعت است همانگونه که هست (= من حیث هی هی) بی آنکه خصوصیات نفسانی هنرمند در آن دخالت داشته باشد. رئالیسم عبارتست از مشاهده ٔ دقیق واقعیت های زندگی، تشخیص درست علل و عوامل آنها و بیان و تشریح و تجسم آنها. (مکتبهای ادبی ص 129). در ادبیات مکتبی است که بموجب آن طبیعت و سایر مظاهر طبیعی باید با تمام زشتی ها و زیبائی هایش در هر اثر هنری نمودار گردد، بطور کلی پیروان این مکتب معتقدند که هنر باید بیان مستقیم واقعیات و تجزیه و تحلیل علل آن باشد. این مکتب در سال 1850 م. در فرانسه بوجود آمد و در اندک زمانی در تمام زمینه های علمی و ادبی و فلسفی مؤثر واقع گشت. (از فرهنگ اصطلاحات خارجی در زبان پارسی). روشی است که طبیعت را در همه ٔ مظاهر واقعی و حقیقی و محسوس آن با هر زشتی و زیبایی که دارد معرفی میکنند و بعضی از مظاهر آن را پنهان نمیکنند یاتغییر نمی دهند و هرچه را همانطور که هست شرح میدهند. (از شاهکار نثر فصیح فارسی تألیف سعید نفیسی). همانگونه که در ادب پارسی شیوه هایی بنام سبک خراسانی وعراقی و جز آن وجود دارد هنرشناسان اروپا نیز آثار هنری و ادبی اروپا را به سبکهایی تقسیم کرده اند که معروفتر از همه 7 سبک زیر است: کلاسیسم، رومانتیسم، رآلیسم، ناتورالیسم، سمبولیسم، امپرسیونیسم، کوبیسم.
رئالیسم مکتبی است که هدف اصلی آن تشخیص تأثیر محیط و اجتماع در واقعیت های زندگی و بیان عوامل آنها و بالاخره تحلیل و شناساندن دقیق تیپ هایی است که در اجتماع معین بوجود آمده اند. رآلیسم برخلاف رومانتیسم مکتبی است اوبژکتیف (برونی) و نویسنده ٔ رئالیست هنگام آفریدن اثر بیشتر تماشاگر است و افکار و احساسات خود را در جریان داستان ظاهر نمیسازد. رئالیسم در واقع پیروزی حقیقت و واقعیت بر تخیل و هیجان است واین مکتب ادبی بیشتر از این رو دارای اهمیت است که مکتب های متعدد بعدی نتوانسته است از قدر و اعتبار آن بکاهد و بنای رمان نویسی جدید و ادبیات امروز جهان برروی آن نهاده شده است. از پیشوایان بزرگ این سبک در ادبیات باید در فرانسه بالزاک را نام برد که در نیمه ٔ دوم قرن نوزدهم م. با نوشتن «کمدی انسانی » پیشوای مسلم نویسندگان رآلیست بشمار آمد. رجوع به مکتبهای ادبی تألیف رضا سیدحسینی صص 119- 137 و شاهکار نثر فصیح فارسی تألیف سعید نفیسی شود. || (اصطلاح فلسفه) حقیقت گرایی. نظریه ای است مبتنی بر اینکه وجود هر موجود مستقل از ذهنی است که پی به آن برده است (این نظریه عکس نظریه ٔ ایدآلیسم است زیرا در مکتب ایدآلیسم نظر بر آن است که هیچ چیز خارج از ذهن وجود ندارد).