معنی کشتبان

کشتبان. [ک ِ] (اِ مرکب) زارع. (آنندراج):
نه بهر عبره کردن کشتبان را قسمت غله
نه بهر باج خواهی کاربان را رحمت عامل.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج).

ناطوری. (اِ) مأخوذ از تازی، کشتبان و نگاه دارنده ٔ کشت وزراعت. (ناظم الاطباء). کشتبان را گویند که زراعت نگه دارنده باشد. (آنندراج از هفت قلزم) (برهان قاطع).

(کِ) (ص مر.) زارع، دهقان.

زارع، کشاورز،
نگهبان مزرعه،

راموز

کشتبان

انگشتانه , لوله فلزی کوتاه

پارسی تازی گشته از واژه ی کشتبین به آرش گل انگشتانه کشاتبین گل انگشتانه، انگشتانه: انگشتانه ی درزی، زخمه (مضراب) (صفت) نگهبان مزرعه، زارع کشاورز.

(صفت) کشتبان، شرابخواره باده نوش: (کرده طلب کشتی دریا فشان کشتی زر داد بکشتی کشان) . (امیر خسرو)

کشتبان

کشتبان

773