معنی کار ماندگار

هنر

آلبومی از حمیدرضا بیات

اثری از هانیه پورعلیخان

ماندگار. [دْ / دَ / دِ] (نف مرکب) کسی که در جایی اقامت (دایمی یا طولانی) کند. پایدار. بادوام. آنکه بماند. ماندنی. مقابل رفتنی. آنکه آهنگ ماندن کرده است، مهمانها ماندگار نیستند (برای شب یا روز نمی مانند). این نوکر ماندگار نیست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || گاه این کلمه را به فرزندی دهند که برادر و خواهران قبل از او در کودکی فوت کرده اند (برای تفأل به ادامه ٔ زندگی او). (فرهنگ فارسی معین).

ساکن، مقیم، پایدار، جاوید، مانا، ماندنی،
(متضاد) رفتنی

Abiding, Resident, Lasting, Permanent, Persistent

Transplant

Reside, Stay

پایدار، با دوام، ماندنی

(مصدر) درجایی اقامت (دایمی یا طولانی) کردن: هنگام برگشتن در کرمانشاه خرجیش تمام و همانجا ماندگار شده بود.

کسی که در جایی اقامت (دایم یا طولانی) کند، پایدار، ماندنی. [خوانش: (اِ.)]

ماندنی، پایدار، آنچه پیوسته بر یک حال بماند و تغییر نکند،

جوهری، دائم

immortale

دیرپا

537