معنی کارکشته
لغت نامه دهخدا
کارکشته. [ک ُ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب) مجرب. ورزیده. پخته. سخت آزموده. سخت مجرب به علت بسیار ورزیدن آن. ماهر به کثرت عمل. عظیم آزموده. نیک آزموده. مذلله در عمل. ذلول. کارشکسته. باآزمون. در کار نهایت ممارست و عمل داشته. آموخته. جاافتاده. مُمَرَّن. مارِن.
کارکشته کردن
کارکشته کردن. [ک ُ ت َ / ت ِ ک َ دَ] (مص مرکب) ورزاندن.
کارکشته شدن
کارکشته شدن. [ک ُ ت َ / ت ِ ش ُ دَ] (مص مرکب) مجرب شدن. ورزیده شدن. سخت آزموده شدن. و رجوع به معانی کار کشته شود.
فارسی به انگلیسی
Past Master, Old-Time, Sophisticated, Veteran
فرهنگ معین
حل جدول
ماهر، زبردست
داراری سابقه زیادی درکاری
کارکشته، باتجربه، پیشکسوت
کار آزموده
باتجربه، حاذق، مجرب، حرفه ای، خبره، کارکشته
فرهنگ فارسی هوشیار
مجرب، ورزیده، پخته، ماهر
واژه پیشنهادی
کارکشته
گویش مازندرانی
کهنه – کار – مجرب – کارکشته
معادل ابجد
946