معنی کارکشته

لغت نامه دهخدا

کارکشته

کارکشته. [ک ُ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب) مجرب. ورزیده. پخته. سخت آزموده. سخت مجرب به علت بسیار ورزیدن آن. ماهر به کثرت عمل. عظیم آزموده. نیک آزموده. مذلله در عمل. ذلول. کارشکسته. باآزمون. در کار نهایت ممارست و عمل داشته. آموخته. جاافتاده. مُمَرَّن. مارِن.


کارکشته کردن

کارکشته کردن. [ک ُ ت َ / ت ِ ک َ دَ] (مص مرکب) ورزاندن.


کارکشته شدن

کارکشته شدن. [ک ُ ت َ / ت ِ ش ُ دَ] (مص مرکب) مجرب شدن. ورزیده شدن. سخت آزموده شدن. و رجوع به معانی کار کشته شود.

فارسی به انگلیسی

کارکشته‌

Past Master, Old-Time, Sophisticated, Veteran

فرهنگ معین

کارکشته

(کُ تِ یا تَ) (ص مف) (عا.) مجرب ورزیده.


درادوزا

دراننده و دوزنده، باتجربه، کارکشته،

فرهنگ عمید

کارکشته

باتجربه، کارآزموده،


کارکشتگی

کارکشته بودن، ورزیدگی،

حل جدول

کارکشته

ماهر، زبردست


داراری سابقه زیادی درکاری

کارکشته، باتجربه، پیشکسوت


کار آزموده

باتجربه، حاذق، مجرب، حرفه ای، خبره، کارکشته

مترادف و متضاد زبان فارسی

کارکشته

آزموده، خبره، ماهر، مجرب، ورزیده


کارکرده

مستعمل، کارکشته، مجرب

فرهنگ فارسی هوشیار

کارکشته

مجرب، ورزیده، پخته، ماهر

واژه پیشنهادی

گویش مازندرانی

کانه کار

کهنه – کار – مجرب – کارکشته

معادل ابجد

کارکشته

946

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری