معنی کاردی

کاردی. (ص نسبی) منسوب به کارد.
- گوسفند (گاو) کاردی، گوسفند و گاوی که برای کشتن پرورش دهند.
|| (اِ) شفتالوی بزرگ دیررس. قسمی شفتالوی درشت وپرآب و خوش طعم دیررس که چون غالباً آن را نارسیده خورند ناچار با کارد برند. هلوی کاردی.

کاردی. (اِ) نامی است که در «نور» (مازندران) به بارهنگ دهند. رجوع به بارهنگ شود.

کاردی کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) آماده ساختن گوشت را برای کباب بوسیله ٔ دم کارد. با دم کارد بسیار بر گوشت زدن تا آسانتر کباب شود.

(صفت اسم) منسوب به کارد یا گوسفند (گاو) کاردی. گوسفندی (گاوی) که برای کشتن پرورش دهند، کاردی کردن، قسمی شفتالوی بزرگ و خوش طعم و پر آب و دیر رس که چون غالبا آنرا نارس خورند ناگزیر باید با کارد برند، شکوفه طلع (بدین معنی در تفسیر تربت جام بکار رفته) .

(آشپزی) بادم کارد پیاپی بر گوشت زدن تا خوب قطعه قطعه شود و برای کباب آماده گردد.

قطعه‌قطعه،
زخمی،
ویژگی میوه‌ای که هستۀ آن به‌راحتی جدا نمی‌شود،
* کاردی کردن: (مصدر متعدی) [عامیانه، مجاز]
١. زدن ضربه‌های پیوسته با کارد به قطعۀ گوشت جهت آماده ساختن آن برای کباب،
زخمی کردن، چاقو زدن،

کردی

از محله های قدیمی شهرستان آمل

نوعی کباب برگ

بیماری تندتپشی قلب

کاردی

برادی کاردی

تاکی کاردی

کاردی

سیخی-کاردی

235