معنی پین

لغت نامه دهخدا

پین

پین. (اِ) در اصطلاح بنائی، مقداری به پهنای یک آجر: یک پین باید از زمین را کند. مخفف پینه. || ریختگی و گلی که در قنات پیدا شود و مانع جریان و زهیدن آب شود.
- پین پین برداشتن، تنقیه ٔ کاریز از پین.

پین. (اِخ) نام دهی ازتوابع کاشان. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان مافروخی ص 38).

پین. [پ ِ] (اِخ) توماس. روزنامه نگار انگلیسی که به تبعیت دولت فرانسه درآمد و بر اثر اقداماتی که برای دفاع از افکار جدید بعمل آورد بعضویت مجلس کنوانسیون انتخاب شد. (1737- 1809 م.).


کام پین

کام پین. (اِخ) دشت وسیعی است در مشرق آنورس به بلژیک دارای معادن زغال سنگ مهم.


پین آن تو

پین آن تو. [ت ُ] (اِخ) بزرگترین ایالت شبه جزیره ٔ کره واقع در ساحل شمال شرقی چین و در جهت شمال غربی قطعه ٔ نامبرده از طرف شمال به ایالت منچوری و از سوی مشرق به ایالت هنگ گنگ و از جانب جنوب به ایالت هوانگ هو و از جهت مغرب بخلیج کره و اراضی واقعه بین دو کشور چین و کره محدود است. مرکز آن شهر چانگ چوست. شهر و قصبه ٔ شایان ذکر دیگری ندارد. (قاموس الاعلام ترکی).

فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی هوشیار

پین

‎ مقداری بپهنای یک آجر: یک پین باید این زمین راند، ریختگی و گلی که در فنات پیدا شود و مانع جریان و زهیدن آب گردد. یا پین پین برداشتن. تنقیه کاریزاز پین.


گیمب پین

انگلیسی میخ نوار کوبی


در پین

(اسم) پینه وپیوندی که بر جامه دوزند تکه ای که بر پارگی پارچه دوزند.

حل جدول

پین

خار

داروها

داکسی پین

افسردگی مزمن , درد مزمن , اضطراب

واژه پیشنهادی

اثری از تامس پین

عقل سلیم

حقوق بشر

عصر عقل

نامه به جورج واشنتگتن


اثر معروف توماس پین

حقوق بشر

معادل ابجد

پین

62

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری