معنی په
لغت نامه دهخدا
په په. [پ َه ْ پ َه ْ] (اِ صوت) کلمه ای است از توابع که در هنگام تحسین با حیرت آمیخته گویند. (برهان). آفرین. زه.مخفف واه واه. (غیاث). مکرر په. به به:
روحانیان چو بینند ابکار فکر من
په په زنند بر وی و نام خدا برند.
کمال اسماعیل.
دیده را و مژه را دید دلم خشک و چه گفت
گفت په په نبود بخت بدین شادابی.
مسیح کاشی.
بوحدت فروناوری هیچگه سر
چو حلواخوری زود گویی که په په.
؟
|| به به. (در زبان اطفال)، شراب یا غذائی شیرین یا لذیذ.
- با په په چیزی را خوردن، با التذاذ تمام خوردن. خوردن چیزی را و تحسین کردن آنرا. سخت از آن ملتذ شدن.
په په. [پ َ پ َ / پ ِ] (ص) پپه. پخمه. گول. چلمن. سلیم. پفیوز. آبدندان. ساده. ساده دل. چلمه. صاف و ساده. رجوع به پپه شود.
په په. [پ ِ پ ِ] (اِخ) (فلورستان) سرتیپ ایتالیائی، متولد در «سکیلاس » (1780- 1851 م.). || برادرش، گیوم وطن پرست و سرتیپ (1782- 1855 م.). این دو برادر در حکومت آزادی خواه سال 1820 م. شرکت کردند.
په په گی
په په گی.[پ َ پ َ / پ ِ] (حامص) په پگی. رجوع به په پگی شود.
په
په. [پ َه ْ] (اِ) بلهجه ٔ طبری: پود، مقابل تار.
په. [پ َه ْ] (اِ صوت) کلمه ٔ تعجب است. کلمه ٔ تحسین است بمعنی خوشا و حبذا و آن هنگام تحسین یا حیرت آمیخته بر زبان رانند و مکرر نیز گویند و آن بدل وَه است. (آنندراج). آفرین. به. کلمه ای که در هنگام شگفتی گویند؛ په په. به به. رجوع به په په شود. || آوائی که از دهان برآرند با دم زدن: کوه، کیه،په گفتن کسی را تا بوی دهن او معلوم شود. (منتهی الارب). کهوب، په کردن مست بر روی کسی. (منتهی الارب).
په. [پ ِه ْ] (اِ) مخفف پیه. وزد. پی. شحم. دژپه. درپه:
دولت بمن نمیدهد از گوسفند چرخ
از بهر درد دنبه و بهر چراغ په.
خاقانی.
صد جگر پاره شد ز هر سویی
تا درآمد پهی به پهلویی.
نظامی.
ای دریغا گر بدی پیه و پیاز
په پیازی کردمی گر نان بدی.
مولوی.
رجوع به پیه شود.
په پگی
په پگی. [پ َ پ َ / پ ِ] (حامص) حالت و چگونگی په په (پپه)، پخمگی. چلمنی. گولی. رجوع به پپه و په په شود.
په سستاس
په سستاس. [پ ِ س ِ] (اِخ) رجوع به په سست شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیه: صد جگر پاره شد به هر سویی / تا درآمد پهی به پهلویی (نظامی۴: ۵۵۶)،
در مقام شگفتیِ همراه با اعتراض گفته میشود، به، وه،
فارسی به انگلیسی
Bah
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
کلمه تعجب وتحسین در مقام شگفتی گویند
په په خ
-1 (صفت) در هنگام تحسین آمیخته با تحیر گویندظفرین زه: } روحانیون چو بینند ابکار فکر من په په زنند بروی و نام خدا برند. { (کمال اسماعیل) یا با په په چیزی را خوردن. با لذت تمام خوردن و تحسین کردن. -2 (اسم) خوردنی یا نوشیدنی شیرین و لذیذ په په.
په په
کلمه ای است که در هنگام تحسین با حیرت آمیخته گویند، آفرین، به به
معادل ابجد
7