معنی پرگوشت

پرگوشت. [پ ُ] (ص مرکب) که گوشت بسیار دارد. گوشتناک. فربی. فربه مُطَبَّخ: عَبهر؛ پرگوشت و بزرگ از مردم. اَحدَر، کاحمد؛ کسی که... رانش پرگوشت و اعلای بدن وی باریک باشد. جاریه دخدبه، دختر پرگوشت. دحامل، درشت خلقت پرگوشت. صِفِّط؛ مرد فربه ٔ پرگوشت. تمدّخ، پرگوشت شدن شتر. ضَب ّ؛ آکنده و پرگوشت شدن بغل. (منتهی الارب).
- پرگوشت شدن، ارتباس. ثَدَن. گوشتناک شدن. فربی شدن. فربه شدن: حدَر؛ پرگوشت شدن چشم خانه. (منتهی الارب).

Meaty

polpa

گوشت‌دار، فربه، چاق،

پرگوشت، فربه،

لحیم

فربه

دارنگ

لحیم

وظر

چاق، سمین، فربه، لحیم،
(متضاد) استخوانی، لاغر

لنتر

گرد ران

لنبه

Hängematte (f)

پرگوشت

928