معنی پدری
لغت نامه دهخدا
پدری. [پ ِ دَ] (حامص) از پهلوی ابی تریه. اُبوّت. حالت و چگونگی پدر. || (ص نسبی) منسوب به پدر. اَبی. اَبوی: برادرِ پدری، برادر اَبی.
خواهر پدری
خواهر پدری.[خوا / خا هََ رِ پ ِ دَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) خواهر صُلبی. خواهری که از طرف پدر با شخص یکی است.
فارسی به انگلیسی
Fatherhood, Fatherliness, Fatherly, Parenthood, Parenting, Paternal, Paternity
فارسی به ترکی
babalık
فرهنگ معین
(پِ دَ) (حامص.) پدر بودن، منسوب به پدر مانند خانه پدری.
حل جدول
فارسی به ایتالیایی
paterno
واژه پیشنهادی
فرهنگ فارسی هوشیار
(مصدر) مثل پدر دلسوزی کردن: در حق فلان پدری کن.
فارسی به عربی
اب
فارسی به آلمانی
Vater (m)
معادل ابجد
216