معنی پاگشا

پاگشا. [گ ُ] (اِ مرکب) جشن میهمانی عروس در خانواده های اقوام داماد و عروس.

پاگشا کردن. [گ ُ ک َ دَ] (مص مرکب) پاگشا کردن عروس را؛ وی را بنخستین جشن میهمانی که در خانه های خویشاوندان داماد منعقد میشود خواندن. به مهمانی خواندن عروس را بار اول بخانه ٔ نزدیکان داماد و عروس.

پای گشادن. [گ ُ دَ] (مص مرکب) بازآمدن باشد. بمعنی اینکه قبل از این نمی آمد و حالا می آید. (برهان). پاگشا کردن. || طلاق دادن. (برهان). مطلقه کردن. || گریختن. (برهان).

گشا. [گ ُ] (نف) گشاینده. همیشه به صورت ترکیب آید: بخت گشا. بندگشا. بند و گشا. پاگشا. جهان گشا. چهره گشا. دل گشا. راه گشا. رگ گشا (فصاد). روزه گشا. روگشا. عالم گشا. عقده گشا. کارگشا. کشورگشا. گره گشا. گیتی گشا. مشکل گشا. نافه گشا. ولایت گشا:
دم از کار کشورگشایی زنم.
نظامی.
تیغ مبارزان نکند دردیار خصم
چندان اثر که همت کشورگشای تو.
سعدی.
ولایت گشایان گردن فراز
نشستند و بردند شه را نماز.
نظامی.
رجوع به هر یک از این مدخلها در ردیف خود شود.

نخستین مهمانی برای عروس و داماد بعد از عروسی

پاگشا

(گُ) (اِمر.) جشنی که بعد از عروسی در خانه اقوام و دوستان عروس و داماد برپا می شود به این معنی که پای عروس و داماد به خانه آن ها باز شود.

مراسم مهمانی و پذیرایی که خویشان و کسان عروس یا داماد چند روز پس از مراسم عروسی به افتخار عروس و داماد برپا می‌کنند و غرض از آن این است که پای عروس و داماد را به خانۀ خود باز کنند،

Debut, Début

Housewarming

رفتن عروس به خانه ی پدر بعد از مراسم عقد و عروسی یا اولین...

پاگشا

324