معنی ویسه

ویسه. [وَ س َ] (اِخ) دهی است مرکز دهستان ویسه ٔ بخش مریوان شهرستان سنندج. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

ویسه. [س َ / س ِ] (اِخ) به معنی ویس است که معشوقه ٔ رامین باشد. (برهان):
اگر لختی ز تندی رام گردم
چو ویسه در جهان بدنام گردم.
نظامی.
درآورده به ویسه دست رامین
چو زرین طوقی اندر سرو سیمین.
نظامی (از آنندراج).
چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی
چودایه آیتی در چاپلوسی.
نظامی.
رجوع به ویس (اِخ) شود.

ویسه. [س َ / س ِ] (اِخ) نام پدر پیران سرلشکر افراسیاب. (برهان) (آنندراج).

ویسه گرد. [س َ / س ِ گ ِ] (اِخ) نام شهری است. (فرهنگ شاهنامه):
ز ختلان واز ترمذ و ویسه گرد
ز هر سو سپاه اندرآورد گرد.
فردوسی.

پیران ویسه. [ن ِ س َ] (اِخ) پیران. سردار افراسیاب تورانی. رجوع به پیران شود.

پدر پیران

وزیر افراسیاب تورانی

لهاک

پسرانه، از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر پیران سپهسالار پشنگ فرمانروای توران

زن موبد، دختر کارن پدر پیران وزیر افراسیاب

لهاک

گلشهر

گلشهر

گلشهر

گلباد

81