معنی وید

وید. [وَ / وِ] (اِ) چاره وعلاج. (برهان) (آنندراج). رجوع به وید [وی] شود.

وید. (اِخ) نام کتابی است آسمانی به اعتقاد مردم هند. (برهان) (آنندراج).

وید. (ص) کم که مقابل بسیار است. (برهان) (آنندراج) (صحاح الفرس) (فرهنگ اسدی). ویدا نیز گویند. (فرهنگ اسدی):
ای غافل از شمار چه پنداری
که ت خالق آفرید پی کاری
عمری که مر تو راست سرِ مایه
وید است و کارهات به این زاری.
رودکی (از صحاح الفرس).
اسدی آرد: ویدا؛ گم شده باشد، چون وید. (لغت فرس ص 5). ظاهراً کلمه مصحف وند و معنی آن کم (به فتح کاف تازی) است یعنی اندک. ابن الندیم در الفهرست (چ مصر ص 338) در داستان گردانیدن دفاتر دیوانی از فارسی به عربی آرد: فقال له (لصالح بن عبدالرحمن) مردانشاه بن زادانفروخ کیف تصنع دهویه و ششویه (ظ: پنجویه) ؟ قال اکتب عشراً و نصف عشر، قال فکیف تصنع وید؟ قال اکتب، و ایضاً قال [فکیف تصنع وند؟ قال اکتب النیف] (سؤال و جواب اخیر در اصل نیامده و ظاهراً لازم است) و الوید الوند (ظاهراً) النیف. نیّف بر وزن کیس [ک َی ْ ی ِ] در عربی به معنی افزونی و زیادت چیزی است (حاشیه ٔ برهان قاطع) (منتهی الارب) و وند = اند (اند شماره ٔ مجهول هم هست از سه تا نه، آن را به عربی نیف و بضع خوانند). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). از دو معنی «گم » و «کم » ناگزیر یکی دگرگون شده ٔ دیگری است و از شواهد و فرهنگها رجحان یکی بر دیگری معلوم نمی گردد. (یادداشت لغت نامه). رجوع به صحاح الفرس چ طاعتی شود. || هر چیز عفص، مانند مازو و پوست انار و امثال آن. (برهان) (آنندراج). || (اِ) چاره و علاج، چنانکه گویند: چه وید کنم، یعنی چه چاره کنم، و به این معانی به فتح اول هم آمده است. (برهان) (آنندراج).

وید کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) چاره کردن. علاج کردن. (فرهنگ فارسی معین).
|| دید و وید کردن، از هم متلاشی کردن. پاره پاره کردن. از هم دریدن.

دید و وید. [دی دُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) مجروح و کوفته و دریده.
- دید و وید کردن، جریحه دار و کوفته و پاره کردن دو تن یا دوحیوان اندام یکدیگر را.

[مقابلِ بسیار] کم، اندک،
[مقابلِ پیدا] گم: مراد این شده از یمن دولتت حاصل / امید آن شده چون نام او ز عالم وید (شمس فخری: مجمع‌الفرس: وید)،
گمشده،

(اسم) چاره علاج.

(مصدر) چاره کردن علاج کردن.

(اِ.) چاره، علاج.

چاره، علاج

علاج و درد

وید

Remedy

Ragweed

جان بارت

20