معنی واژه

واژه. [ژَ / ژِ] (اِ) به لغت زند و پازند به معنی کلمه باشد که لفظ است و آن از دو حرف یا بیشتر مرکب میشود. (ازبرهان). واژه کلمه را گویند. (رشیدی). پهلوی: واچک (قول و کلام)، مرکب از واچ و واچکیه (شرح و بیان)، از ریشه ٔ اوستائی وچ (گفتن). سانسکریت نیز: واچ (سخن گفتن). در لهجه ٔ زرتشتیان نیز: واجه، (کلمه). در «آهار» جزو رودبار لواسان «سرواژه » به معنی صحبت کردن در خواب استعمال میشود. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). به معنی کلمه باشد و سخنی است که از سه حرف یا بیشتر ساخته شده باشد. (ازآنندراج). کلمه. (انجمن آرا). و رجوع به واج شود.

Locution, Term, Word

kelime, sözcük

(ژِ) [په.] (اِ.) لغت، کلمه.

کتابی که معنی واژه ها و اصطلاحات و معادل های یک یا چند زبان را به دست دهد، فرهنگ، لغت نامه. [خوانش: (~. مِ) (اِمر.)]

(~. نَ) (اِمر.) واژه ای بر بالای صفحه کتاب مرجع که نشانه نخستین یا آخرین مدخل در آن صفحه است. مانند: واژگان... در بالای این صفحه.

لغت

? ثبت واژه

لغت

کلمه، لغت، لفظ

کلمه

مسرد

لغت، کلمه،

کلمه، لغت

کلمه، لغت

vocabolo

واژه عاریتی

1012