معنی هویدا نمودن

آشکار کردن، ظاهر کردن

آشکار

نمایان

علنی

آشکار، پیدا، وَغَست

آشکار، پیدا

وغست

هویدا. [هَُ وَ / وِ] (ص) آشکار. (انجمن آرا) (آنندراج). آشکارا. ظاهر. (برهان). پیدا. (انجمن آرا). روشن. (برهان). سخت پیدا. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی). نمایان. مبین. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی). بَیِّن. یعنی در نهایت ظهور. (برهان):
درشتی دل شاه و نرمی دلش
ندانی هویدا کند حاصلش.
عنصری (از فرهنگ اسدی).
- هویدا بودن، آشکار بودن. ظاهر و واضح بودن:
روی نهاده ست کار شاه به بالا
دیده ٔ ما روشن است و کار هویدا.
منوچهری.
ز پیدایی هویدا در هویداست
ز پنهانی نهان اندر نهان است.
؟
- هویدا شدن، آشکار شدن. ظاهر و نمایان و واضح گردیدن:
بسی پرسیده شد پنهان و پیدا
نمیشد سرّآن صورت هویدا.
نظامی.
عیب پاکان زود بر مردم هویدا میشود
در میان شیر خالص موی رسوا میشود.
صائب.
- هویدا کردن، واضح کردن. آشکار و نمایان کردن:
در دل هر قطره نوحی دست و پا گم کرده است
از کدامی چشمه این طوفان هویدا کرد عشق.
محمدابراهیم قاری (از آنندراج).
- هویدا گردیدن، آشکار شدن:
از ته سبزه ٔ خط همچو مه از ابر تنک
رفتن حسن به تعجیل هویدا گردد.
صائب (از آنندراج).
- هویداسخن، فصیح. (مهذب الاسماء).

پیدا، آشکار، ظاهر، واضح و روشن،
* هویدا شدن: (مصدر لازم) ظاهر شدن، آشکار شدن،

آشکار، پیدا، روشن. [خوانش: (هُ وَ) (ص.)]

Apparent, Clear, Conspicuous, Definite, Distinct, Evident, Manifest, Obvious, Outward, Overt, Palpable, Patent, Plain, Sharp, Transparent

سامی، واضح

پسرانه، آشکار و نمایان، روشن، آشکار، نمایان

آشکارا، ظاهر، روشن، سخت پیدا

Offensichtlich [adjective]

176