معنی همکار

همکار. [هََ] (ص مرکب) شریک و هم پیشه. (آنندراج):
نه ز همدستان ماننده به هم دستی
نه ز همکاران ماننده بدو یک تن.
فرخی.
مشو یار بدخواه و همکار بد
که تنها بسی به که با یار بد.
اسدی.
هرکه را اختیار کند همکاران او رامطیع باشند. (تاریخ بیهقی).
حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است.
حافظ.
کار را بی کارفرما پیش بردن مشکل است
کارفرمایی به من از غیرت همکار ده.
صائب.
بیستون سینه را ناخن کند روی مسیح
پر به چشم کم مبین، همکار فرهاد است این.
مسیح کاشی.

meslektaş, iş arkadaşı

هم‌پیشه

رابین

مهره

بهیار

شریک و هم پیشه

دو تن که یک پیشه و یک حرفه داشته باشند، هم‌پیشه، هم‌شغل،

دستیار، شریک، هم‌پیشه، هم‌حرفه، همدست، هم‌شغل، هم‌قطار

Associate, Ally, Co-Worker, Cohort, Collaborator, Colleague, Confrere, Fellow, Workmate

Shipmate

Sidekick

عضو الفریق

collaboratore

collega

هم پیشه

266