معنی هلیون - جدول یاب

لغت نامه دهخدا

هلیون

هلیون. [هََ] (اِ) مارچوبه. (یادداشت مؤلف). گیاهی است که آن را مارچوبه و مارگیا خوانند. برگ آن مانند برگ رازیانه باشد. طبیخ آن را به خورد سگ دهند سگ را بکشد. در غیاث و صراح «هلیو» (به کسر اول) نوشته. (برهان). نام رومی مارچوبه است. دانه ای دارد که لون آن سیاه و بر آن نقطه های زرد باشد. (از ترجمه ٔ صیدنه). به پارسی مارچوبه گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی). اسفیراج. (یادداشت مؤلف).