معنی نوعی عینک

آفتابی

طبی

آفتابی

عینک. [ع َ / ع ِ ن َ] (اِ مرکب) چیزی بود که از بلور و شیشه سازند و پیش چشم گذارند. (آنندراج). آلت ابصار که از قطعه های بلور محدب و یا مقعر ساخته شده بنحوی که مرئیات دوررا به اعانت آن بخوبی میتوان تشخیص داد. (ناظم الاطباء). آلتی مرکب از قطعات بلور محدب یا مقعر که برابرچشم نصب کنند تا بهتر اشیاء را از نزدیک یا دور ببینند و یا چشم را از اشعه ٔ آفتاب محفوظ دارند. چشم فرنگی. آیینه ٔ فرنگی. (فرهنگ فارسی معین):
خیام اگر ستیزه جو می بودی
در پیش کسان به آبرو می بودی
جایت به فراز دیده در می دادند
چون عینک اگر کج و دورو می بودی.
؟
صبح پرّی چو گشت دیده گداز
عینک دیده دیده ٔ دل ساز.
مکتبی.
تراشیده خراط ناهیدچهر
زبهر فلک عینک ماه و مهر.
ملاطغرا (از آنندراج).
همنشین مردم محتاج هم در زحمتند
دیده بیمار است بینی بار عینک میکشد.
صائب.
صحبت صافی ضمیران بینش افزون میکند
چشم داری عینکی پیش نظر باید گرفت.
نعمت خان عالی (از آنندراج).
گریه در پیریَم از بس به جوانی آمد
بی پل عینک ازین آب نگاهم نگذشت.
سیدحسین خالص (از آنندراج).
کج نهادان با کمال حسن ظاهر ناقصند
چشم عینک هر کجا دیدیم یک مژگان نداشت.
سیدحسین خالص (از آنندراج).
- جلد عینک، کیف چرمی یا غیرچرمی که عینک را برای محافظت در آن نهند. قاب عینک. عینک دان.
- عینک آفتابی، عینکی که شیشه های آن رنگین یا تیره باشد و آن را برای جلوگیری از تابش شدید نور آفتاب بر چشم، بکار برند.
- عینک پنسی، عینکی که بجای دسته، بوسیله ٔ پنس بر بینی نصب شود.
- عینک دسته دار، آن نوع از عینک که دو دسته دارد و انتهای دسته ها در طرفین سر و بالای محل اتصال گوش به سر متکی میشود. مقابل عینک پنسی که بوسیله ٔ گیره ای بر بالای بینی قرار می یابد.
- عینک دوربین، عینکی است که برای واضحتر دیدن اشیاء دور بکار برند.
- عینک دورنما، نوعی از عینک که چیزدور از او قریب نماید. عینک دوربین. (آنندراج):
نیست ممکن که ز من دور توانی گردید
عینک صاف دلان دورنما می باشد.
صائب (از آنندراج).
- عینک ذره بینی، عینکی که شیشه ٔ آن را از ذره بین ساخته باشند و برای چشمانی که توانائی دید آنها کم باشد بکار رود.
- عینک طبی، عینکی که شیشه های آن از نوعی خاص بنام «کروکس »است که از تابش مستقیم نور بر چشم جلوگیری میکند و چون شیشه ٔ آن، برخلاف شیشه ٔ عینکهای عادی، موج دار نمی باشد لذا سبب سوزش چشم و ریزش اشک نمی شود.
- عینک طلقی، عینک که بجای شیشه، از طلق در آن استفاده شود و بهنگام کوه پیمائی وصحرانوردی و از آن قبیل، آن را بکار میبرند، چه خطرشکستن و آسیب رساندن بچشم ندارد.
- عینک نزدیک بین، عینکی است که برای واضحتر دیدن اشیاء نزدیک بکار برند. عینک ذره بینی.
- عینک نمره دار، عینکی که شیشه ٔ آن از ذره بین باشد و بحسب مقدار ضعف چشم، درجات قدرت ذره بینی آن کم و بسیار شود.

عینک هزاربین. [ع َ / ع ِ ن َ ک ِ هََ / هَِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نوعی از شیشه، که آن را عینک هزارنما نیز گویند. (از آنندراج). و رجوع به عینک هزارنما شود.

عینک زدن. [ع َ / ع ِ ن َ زَ دَ] (مص مرکب) قرار دادن عینک بر چشم. نصب کردن عینک برابر چشم خود. (فرهنگ فارسی معین).استعمال عینک. بکار بردن عینک. رجوع به عینک شود.

عینک ساز. [ع َ / ع ِ ن َ] (نف مرکب) عینک سازنده. آنکه عینک سازد و فروشد. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به عینک شود.

عینک هزارنما. [ع َ / ع ِ ن َ ک ِ هََ / هَِن ُ / ن ِ / ن َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نوعی از شیشه که در آن یک چیز، متعدد نمایان شود. عینک هزاربین. (آنندراج). و رجوع به عینک هزاربین شود:
دل خراب ز وحدت به کثرت انجامد
شکست آینه ها عینک هزارنماست.
سراج المحققین (از آنندراج).

عینک سازی. [ع َ / ع ِ ن َ] (حامص مرکب) عمل و شغل عینک ساز. || (اِ مرکب) دکان و مغازه ٔ عینک ساز. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به عینک شود.

عینک دان. [ع َ / ع ِ ن َ] (اِ مرکب) قاب عینک و قوطی که در آن عینک را حفظ میکنند. (ناظم الاطباء). جلد عینک. رجوع به عینک شود.

قاب عینک. [ب ِ ع َ / ع ِ ن َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) از ترکی قاب به معنی ظرف + عینک. ظرف یا جعبه ای که عینک در آن گذارند.

آینک سازی ‎ عمل و شغل عینک ساز، (اسم) دکان و مغازه عینک ساز.

چیزی از بلور و شیشه سازند و پیش چشم گذارند تا اشیاء را بهتر ببینند نادرست نویسی آیینک آینک چشمک (اسم) آلتی مرکب از قطعات بلور محدب یا مقعر که برابر چشم نصب کنند تا بهتر اشیا ء را از نزدیک یا دور بینند و یا چشم رااز اشعه آفتاب محفوظ دارند چشم فرنگی آیینه فرنگی.

وسیله‌ای دارای دو شیشه و دو دسته که برای بهتر دیدن یا محافظت چشم از آفتاب روی بینی می‌گذارند، آیینک، چشم فرنگی،

occhiali

286