معنی نورسنج

نورسنج. [س َ] (اِ مرکب) اسبابی که برای مقایسه ٔ شدت نور منبعهای نورانی به کار میرود. (فرهنگ اصطلاحات علمی ص 575). ابزار و آلتی که بدان شدت و ضعف نور را سنجند. || یک پیل نور برقی که آمپرسنج مناسبی را به کار اندازد. در عکاسی برای تعیین مقدار نور به کار می رود، با استفاده از آن می توانیم گشادگی دهانه ٔ دوربین را متناسب با زمان تعیین کنیم. (فرهنگ اصطلاحات علمی ص 575).

میزان النور. [نُن ْ نو] (ع اِ مرکب) (اصطلاح فیزیکی) نورسنج. رجوع به نورسنج شود.

Exposure Meter

آلتی برای اندازه‌گیری درجۀ شدت نور، فوتومتر،

وسیله‌ای برای اندازه‌گیری شدت نور یک منبع، نورسنج،

طیف‌بین همراه با نورسنج برای اندازه‌گیری شدت نسبی قسمت‌های طیف نوری، اسپکتروفوتومتر،

فوتومتر

نورسنج

ریز نورسنج

طیف نورسنج

نورسنج شعله ای

نور سنج فتوالکتریکی، نورسنج الکترونیکی نورسنج دارای سلول نوری، ترانزیستور نوری یالامپ خلأ نوری که شدت نور را اندازه می گیرد.

نورسنج ابزاری که شدت منبع نور یا مقدار روشنایی روی یک سطح را اندازه می گیرد.

نورسنج آبی نوعی نور سنج که نور گذرنده از داخل آب دریا و فاصله ی معین را اندازه می گیرد.

نورسنج، ابزاری که شدت منبع نور یا مقدار روشنایی روی یک سطح را اندازه می گیرد

نورسنج آبی، نوعی نور سنج که نور گذرنده از داخل آب دریا و فاصله ی معین را اندازه می گیرد

369