معنی نوذر

نوذر. [ن َ ذَ] (اِخ) نام پسر منوچهر. (جهانگیری) (غیاث اللغات). پسر منوچهر که به دست افراسیاب گرفتار و کشته شد. (از رشیدی). نوذر آزاده، لقب پور منوچهر، هشتمین ملک پیشدادیان از ملوک عجم. (حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 66). و نیز رجوع به تاریخ گزیده ص 90 و تاریخ سیستان ص 20 و 34 و مجمل التواریخ و یشت ها و فرهنگ ایران باستان و نزهه القلوب ص 150 شود.

طوس نوذر. [س ِن َ ذَ] (اِخ) رجوع به طوس (پسر نوذر) و توس شود.

پور نوذر. [رِ ن ُ ذَ] (اِخ) طوس:
منم پور نوذر جهان شهریار
ز تخم فریدون منم یادگار.
فردوسی.
رجوع به طوس شود.

نوذری. [ن َ / نُو ذَ] (ص نسبی) منسوب به نوذر. از نسل نوذر. رجوع به نوذر شود.

پسرانه، از شخصیتهای شاهنامه، نام فرزند منوچهر پادشاه پیشدادی و جانشین او

پسرانه، فرزند نوذر پهلوان ایرانی شاهنامه، از شخصیتهای شاهنامه، نام شاهزاده و پهلوان ایرانی ملقب به زرینه کفش، فرزند نوذر پادشاه پیشدادی

پسر منوچهر از پادشاهان پیشدادی

نوذر

آزاده

نوذر

نوذر

نوذر آزادی

نوذر آزادی

نوذر پسر منوچهر

نوذر نام جایی است

956