معنی نهالین

نهالین. [ن ِ] (اِ) توشک. لحاف. (غیاث اللغات) (آنندراج). نهالی. تشک. دوشک. مسند. بستر. بالش:
اگر شاه باشیم و گر زردهشت
نهالین ز خاک است و بالین ز خشت.
فردوسی.
نصربن احمد از اسب فرود آمد و نهالین بیفکند و بنشست و امیر اسماعیل برسید و خویشتن از اسب بینداخت و پیش آمد و نهالین را بوسه داد. (تاریخ بخارا ص 100).
پوستین پاره ای بدش بر دوش
شب نهالین و روز بالاپوش.
شیخ بهائی.

توثیب. [ت َ] (ع مص) بر بالش نشاندن. (زوزنی). بر نهالین نشاندن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نهالین پیش کسی افکندن تا بر وی نشیند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

نهالی

تشک

نهالین

نهالین

زیر انداز خواب، نهالین

متکا، نهالین

بستر، نهالین

تشک، دوشک، بالش، لحاف

نهالین دوختن (نهالین لحاف) دوآج کردن

‎ پشتی ساختن، نهالین (لحاف) ساختن، خانه آرایی

‎ پایمال کردن با پا نرم کردن، نهالین دوزی، هموار کردن

‎ بر خوابه نهالین دوشک، بالشک بالش کوچکی که زنان بر سرین یا پستان نهند که بزرگ نماید

بستر، تشک، رختخواب، فراش، نهال، نهالین،
(متضاد) روانداز

146