معنی نا پسندی | جدول یاب

حل جدول

نا پسندی

بدی، زشتی

گویش مازندرانی

پسندی

پسند شونده – مورد پسند

لغت نامه دهخدا

کج پسندی

کج پسندی. [ک َ پ َ س َ] (حامص مرکب) کژپسندی. عمل کج پسند. بدسلیقگی:
دو کریمندراست باید گفت
که مرا طبع کج پسندی نیست.
خاقانی.

خواری پسندی

خواری پسندی. [خوا / خا پ َ س َ] (حامص مرکب) پستی. دون صفتی. (یادداشت مؤلف).

خویشتن پسندی

خویشتن پسندی. [خوی / خی ت َ پ َ س َ] (حامص مرکب) خودپسندی. عمل و حالت خودپسند. خودخواهی.

گیتی پسندی

گیتی پسندی. [پ َ س َ] (حامص مرکب) عمل گیتی پسند. پسندیدن گیتی و دنیا.

مشکل پسندی

مشکل پسندی. [م ُ ک ِ پ َ س َ](حامص مرکب) به دشواری پسند کردن.(ناظم الاطباء).

سایه پسندی

سایه پسندی. [ی َ / ی ِ پ َ س َ] (حامص مرکب) میل و رغبت به آسایش. (ناظم الاطباء).

مردم پسندی

مردم پسندی. [م َ دُ پ َ س َ](حامص مرکب) مقبولیت. صفت مردم پسند. مورد قبول و پسند خلایق بودن.

خلق پسندی

خلق پسندی. [خ َ پ َ س َ] (ص نسبی مرکب) منسوب به پسند مردم. متعلق به پسند مردم. (یادداشت بخط مؤلف).

دل پسندی

دل پسندی. [دِ پ َ س َ] (حامص مرکب) حالت و کیفیت دلپسند. مطبوعی. دلپذیری. مقبولی:
خریدندش به چندان دلپسندی
رساندندش به چرخ از سربلندی.
نظامی.
رجوع به دلپسندی شود.

خبره پسندی

خبره پسندی. [خ ِ / خ ُ رَ / رِ پ َ س َ] (حامص مرکب) حالت خبره پسند. حالتی که در شیئی است و مورد تأیید خبره قرار می گیرد.