معنی ناپسندی

ناپسندی. [پ َ س َ] (حامص مرکب) رغم. مرغمه. (منتهی الارب). عدم قبول. عدم مطبوعیت. نامطبوعی. (ناظم الاطباء). نپسندیدن. پسند نکردن:
اگرم نمی پسندی بدهم به دست دشمن
که من از تو برنگردم به جفای ناپسندی.
سعدی.
|| ناروا. که پسندیده نیست. جور و بیداد:
مکن بر بخت چندین ناپسندی
که آرد ناپسندی مستمندی.
(ویس و رامین).

بی لطفی. [ل ُ] (حامص مرکب) نامهربانی. بی محبتی. || بی ظرافتی. || ناپسندی. (ناظم الاطباء).

Obscenity

عدم مطبوعیت، عدم قبول

ناسپاسی ناپسندی مکن بربخت چندین ناپسندی که آرد ناپسندی مستمندی (گرگانی ویس و رامین) ناسپاسی حق نشناسی.

ناپسندی، بی میلی، تنفر

ناپسندی ‎ بچه گربه، گل آذین نگینی

(صفت) آنکه دارای دین ناپسندی است بد دین بد آیین بد مذهب ملحد، بیرحم بی عاطفه.

نپسندیدن، نامطبوعی

رغم

ناپسندی

بدمنظری، ناپسندی،

غمگینی، اندوه، بیماری، مرض، ناپسندی، زشتی، ناگواری، خشونت. [خوانش: (~.) (حامص.)]

زشتی، ناپسندی

زشتی، قبح، ناپسندی، ناهنجاری

آریغ، اکراه، بیزاری، رمیدگی، کینه، ناپسندی، ناخوشایندی، نفرت،
(متضاد) رغبت

177