معنی نام کوچک لنین

ولادیمیر

رنه

ولادیمیر

ولادیمیر

ولادیمیر

محمدحسین

کیانو

وینستون

باروخ

لئوناردو

لنین. [ل ُ ی ُ] (اِخ) اگوست. علامه ٔ فرانسوی، مولد پاریس. وی را تألیفات و کارهای قابل ملاحظه ای درباره ٔ تاریخ و جغرافیای فرانسه است (1844-1911 م.).

لنین. [ل ِ] (اِخ) ولادیمیر ایلیچ الیانوف. متولد در دهم آوریل 1870 م. در شهر سیمبیرسک اولیانو وسک کنونی، کنار ولگا. پدر وی ایلانیکالائیویچ اولیانوف اصلاً از مردم طبقه ٔ دوم شهر آستراکان و معلم دبیرستان بود. لنین کودکی و جوانی را در ناحیه ٔ ولگا و ایالات سیمبیرسک، کازان و سامارا گذراند و دانشکده ٔ حقوق کازان را به پایان رساند. در آغاز جوانی، برادر مهترش الکساندر، وی را به مسلک های سیاسی تندرو آن زمان هدایت کرد و خود به جرم سیاسی در اول مارس 1887 م. گرفتار شد و خواهر او آنّا نیز همین سرنوشت را یافت. پس از اتمام تحصیل حقوق در 31 اوت 1893 م. به پترزبورگ پایتخت روسیه تزاری رفت. در 8 دسامبر 1895 م. به جرم سیاسی زندانی شد و 14 ماه در زندان ماند و در 17 فوریه ٔ 1897 م. او را به سیبری تبعید کردند و تا 29 ژانویه 1900 م. در تبعید بود. پس از آنکه آزاد شد در 16 ژوئیه ٔ 1900 م. از روسیه هجرت و در سال 1905 م. مردم روسیه را به تأسیس حکومت کارگران و دهقانان دعوت کرد و در پایان اکتبر 1905 م. به روسیه بازگشت، اما بار دیگر در دسامبر 1907 ناچار شد به خارجه هجرت کند و در این دو سفر در فرانسه، سویس، آلمان، انگلستان، سوئد و فنلاند اقامت داشت و چندی نیز در دانمارک و چکوسلواکی بود و بیشتر در ژنو میزیست و در 1914 م. در جنگ اول بین الملل چندی در اتریش در زندان بود. سرانجام پس ازانقلاب روسیه در 27 مارس 1917 م. از شهر برن عازم روسیه شد و در سوم آوریل به دیار خود رسید و پس از کوششهای بسیار و زد و خوردهای حزبی، در 26 اکتبر 1917 نخستین دولت شوروی سوسیالیستی را در روسیه تشکیل داد.وی در 21 ژانویه ٔ 1924 م. در شهر گورکی به سکته ٔ دماغی درگذشت و جسد مومیائی شده ٔ وی را در مسکو در میدان سرخ در مقبره ای که برای او ساخته بودند گذاشتند.

لنین گراد. [ل ِ گ ِ] (اِخ) نامی که در سال 1924 م. به شهر پطرگراد داده اند و آن شهری است بزرگ به مغرب روسیه، کنار دریای بالتیک.

لِنِین (1924- 1870)، Veladimir Ilyich Ulyanov Lenin از متفکرین و نویسندگان و از رجال سیاسی و بانیان حزب کمونیسم و انقلاب کمونیستی روسیه می باشد، در جوانی مدتی محبوس و به سیبری تبعید شد، سپس آزاد شده به اروپا رفت و به مطالعه و تحریر نشریات و کتب پرداخت تا در 1917 بروسیه بازگشت و بعد از خاتمه جنگهای داخلی، رهبر دولت شوروی گردید. آرامگاهش در مسکو میباشد،

انسانها در سیاست همیشه قربانیان ساده دلِ فریب و خود فریبی بوده و خواهند بود و تا زمانی که نیاموزند منافع طبقاتی این یا آن گروه را در پشت عبارتهای اخلاقی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی و وعده های آنها جستجو کنند، قربانی خواهند شد.

سرمایه داران طنابی را که برای حلق آویز کردن آنها لازم داریم به ما خواهند فروخت.

این حقیقتی است کهن که در سیاست باید اغلب از دشمنان آموخت.

280