معنی نازیبا

نازیبا. (ص مرکب) زشت. بدشکل. (ناظم الاطباء). قبیح. بدگل:
روی ترکان هست نازیبا و گست
زرد و پرچین چون ترنج آبخست.
علی فرقدی.
گرمی و سردی ترا هر دو مثالست از ستم
زآن همی هریک جهان را زشت و نازیبا کند.
ناصرخسرو.
زشت باشد دبیقی و دیبا
که بود بر عروس نازیبا.
سعدی.
|| بی زینت. بی آرایش. (ناظم الاطباء). ناآراسته. نامزین:
ثنای او به دل ما فرونیاید ازآنک
عروس سخت شگرفست و حجله نازیبا.
خاقانی.
|| نالایق. || قبیح. زشت. بد. نامستحسن. ناخوب. || ناپسند. ناشایسته. (ناظم الاطباء). نامناسب. نابجا:
سوءالکی است در این حالتم بغایت لطف
گمان بنده چنانست کان نه نازیباست.
انوری.
|| ناسپاس. بی وفا. (ناظم الاطباء).

زشت، بدروی

زشت، بدگِل، بد ریخت، بد شکل، بد منظر

زشت

بدقیافه

زشت

بدقیافه

بدگل، زشت، کریه، مهیب، بی‌ظرافت، نامستحسن، نامقبول، نامناسب،
(متضاد) برازنده، زیبا

Inelegant, Unlovely

Inelegantly

Plain

زشت،
ناپسند،
[قدیمی] ناشایسته، نالایق،

زشت، بدشکل، قبیح

Unschicklich, Unziemlich [adjective]

زشت رو

71