معنی ناخشنودی

ناخشنودی. [خ ُ] (حامص مرکب) عدم رضایت. ناپسندی. (ناظم الاطباء) (زوزنی):
که برگ هر غمی دارم در این راه
ندارم برگ ناخشنودی شاه.
نظامی.
روزی از ناخشنودی عاملان یا تقصیری و بدخدمتی که صادر شد از اهالی آن خشم گرفت. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 82).

Disapprobation, Discontent, Displeasure, Dissatisfaction, Frown, Objection, Offense, Resentment

ناخرسند

ترش کردن

ترش کردن

عدم رضایت.

ناخشنودی.

کراهت، ناخرسندی، ناخوشدلی، نارضایی، نامرادی،
(متضاد) خشنودی

استیاء، سخط

اخم

ناخشنودی

ناخشنودی

نارضایتی، ناخشنودی، گله، شکایت، ناخشنود کردن، رنجش، رنجیدگی، ناخشنودی، نارضایتی، خشم، صدمه، ناخرسندی، ناخشنودی، نارضایتی، عدم رضایت، شکایت،

نارضایتی، ناخشنودی، گله، شکایت، ناخشنود کردن، ناخرسندی، ناخشنودی، نارضایتی، عدم رضایت.

خشم، غضب،
ناخشنودی،

مَرغَمَه، کُره، کراهت، نارضایتی، ناخشنودی،

1021