معنی میرشکار

میرشکار. [ش ِ] (اِ مرکب) رئیس و مهتر شکارچیان. (ناظم الاطباء). مهتر قورچیان. (آنندراج). لقب رئیس شکارچیان شاه. شکارچی باشی. (یادداشت مؤلف). لقب مهتر نخجیرگران دربار. || قوشچی باشی و بازدار و دارنده ٔ مرغان شکاری. (ناظم الاطباء). مهتر قوشچیان شاه چه قوش به معنی باز شکاری است و قوشچی یعنی مسؤول و دارنده ٔ باز شکاری سلطنتی. (از یادداشت مؤلف).

محرمی میرشکار. [م َ رَ ی ِ ش ِ] (اِخ) (ملا...) بگفته ٔ امیر علیشیر «از مردم ترک و از تولداران (؟) است و مردی نامراد». وی ظاهراً معاصر امیرعلیشیر نوائی بوده است چه نوائی از او چنان سخن می دارد که در حیات است و این دو بیت را از او نقل کرده است:
جانا گَرَم به بندگیت شاد می کنی
مانند بنده ای است که آزاد می کنی
شمشاد با قد تو برابر نمی شود
خود را چرا برابر شمشادمی کنی.
(مجالس النفائس ص 169).

(ش) (ص مر. اِمر.) کسی که بر شکارچیان پادشاه و امیر ریاست دارد، مهتر صیادان.

کسی که مٲمور و متصدی آماده ساختن وسایل شکار است، سرپرست و نگهبان شکارگاه، بزرگ شکارچیان،

نگهبان قوش، میرشکار، بازدار،

مهتر صیادان

سرپرست شکارچیان شاه

میرشکار

میرشکار

میرشکار

Huntsman, Keeper

کسی که از طرف مردم روستا برای حفاظت از مزارع و شکار خوک...

میرشکار – شکارچی خوک

(صفت و اسم) کسی که بر شکارچیان پادشاه وامیر ریاست دارد مهتر صیادان: } مهدی قلی خان و میر شکار و سایراسب انداختند در نارا گرفتند. ‎{

میرشکار

771