معنی مچل

مچل. [م َ چ َ] (ص) آدمی که مورد تمسخر عده ای قرار می گیرد. کسی که او را دست می اندازند. آدمی که بر اثر شوخی دیگران اوقاتش تلخ شده و از کوره دررفته است: این یارو مچل خوبی است. یا دیشب فلانی را مچل کردیم. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده). || (اِ) خوراکی و تنقلی است که در هنگام کشیدن تریاک و شیره می خورند و در این صورت در برابر «مزه » است برای عرق خوران. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده).

مچل کردن. [م َ چ َ ک َ دَ] (مص مرکب) کسی را دست انداختن و او را مورد تمسخر قرار دادن (خواه او مطلب را جدی پندارد و بریش بگیرد، یا شوخی طرف را درک کند و اوقاتش تلخ شود و از کوره در برود). (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده).

(مَ چَ) (ص.) (عا.) کسی که مورد تمسخر عده ای قرار گرفته باشد.

(~.) (اِ.) خوراکی و تنقلی که به هنگام کشیدن تریاک و شیره خورند، مزه.

کسی که اورا دست می اندازند

کسی که او را دست می اندازند

مچل

مچل

مچل

مچل

خجل، شرمسار بور، دماغ‌سوخته، تنقلات

بور کردن، مورد تمسخر قرار دادن

تخمی که به عنوان نشانه ی محل تخم گذاری در زیر مرغ قرار دهند...

آدمی که مورد تمسخر عده ای قرار گیرد

(مصدر) کسی را دست انداختن و مورد تمسخر قرار دادن.

73