معنی موجد

موجد. [ج َ] (ع ص) ایجادشده. خلق شده. (یادداشت مؤلف).

موجد. [ج ِ] (ع ص) ایجادکننده. به هستی درآورنده ایجادکننده و پدیدآورنده. (ناظم الاطباء). پدیدآورنده. (از یادداشت مؤلف):
خلق حق افعال ما راموجد است
فعل ما آثار خلق ایزد است.
مولوی.
که تو پاکی از خطر وز نیستی
نیستان را موجد و مغنیستی.
مولوی.
|| از خود پیداکننده چیزی را. (غیاث) (آنندراج). ایجادکننده، واﷲ هوالموجد؛ خداوند عالم است یابنده و پدیدآورنده از خود و مخترع. ج، موجدان. (ناظم الاطباء). آفریننده. ابداع کننده. مبدع. خالق. آفریدگار. خدا: شکر و سپاس موجدی را که از... (سندبادنامه ص 2).

(جَ) [ع.] (اِمف.) ایجاد شده.

(جِ) [ع.] (اِفا.) به وجود آورنده، آفریننده.

ایجاد کننده، پدید آورنده، آفریننده

موجد

اب

توانا و قوی شده بعد از ناتوانی و ضعف ایجاد کننده، پدید آورنده

Vater (m)

به‌وجود‌آورنده، ایجاد‌کننده، آفریننده،

صفت آفریدگار، پدیدآورنده، خالق، هستی‌بخش، آفریننده

Author, Matrix, Productive

Magnetic

مُوجِد، به وجود آورنده، آفریننده (اسم فاعل از اِیجاد)،

جان دالتون

53