معنی مواجهه

(مُ جَ هَ یا جِ هِ) [ع. مواجهه] (مص ل.) روبرو شدن.

Encounter

مواجهه. [م ُ ج َ هََ / ج ِ هَِ] (از ع، اِمص) مواجهت. مواجهه. روبارویی و مقابل و مقابله. (ناظم الاطباء). رودررویی. روبرویی. مقابله. (یادداشت مؤلف):
ثنا و طال بقا هیچ فائده نکند
که در مواجهه گویند راکب و راجل.
سعدی.
ملک زوزن را خواجه ای بود کریم النفس که همگنان را در مواجهه خدمت کردی. (گلستان سعدی).
درست ناید از آن مدعی حکایت عشق
که در مواجهه تیغش زنند و سر خارد.
سعدی.
|| (ق) روبارو و این مجاز است. (از آنندراج).روبرو. در روی هم. رودرروی:
زیرا که هست حشمت او بیش از آن که تو
با او سخن مواجهه گویی و آشکار.
منوچهری.
- مواجهه آمدن، روبرو آمدن. روبرو شدن. روباروی کسی آمدن:
اگر مواجهه آید عدوت نشناسی
که هیچ وقت ندیدی از او مگر که قفا.
مسعودسعد.
- مواجهه کردن، روبرو کردن. روبرو ساختن. روبروی هم قرار دادن دو کس را. (از یادداشت مؤلف).
|| (اِمص) مواجه شدن. روبرو گشتن. روبرو شدن. رویاروی گردیدن با کسی. (از یادداشت مؤلف). برابر شدن. (یادداشت مؤلف). || موازات. (یادداشت مؤلف). || (اصطلاح نجومی) مقابله ٔ دو کوکب. (ناظم الاطباء).

مواجهه و مواجهت در فارسی دچاری رو با رویی ‎ (مصدر) روبرو شدن با کسی روباروی گردیدن، (اسم) روبارویی.

روباروی

رویاروی شدن، روبه‌رو شدن با کسی،

رو در رو شدن

فیلمی با بازی نیوشا ضیغمی

سعید ابراهیمی فر

تلاقی، رویارویی

confronto

رودررویی، رویایی

اهانه، لقاء، اِحْتکاکٌ

واجه

سعید ابراهیمی فر

محمّدرضا سکوت

60