معنی منفرجه

منفرج: زاویهٴ منفرجه،

منفرجه در فارسی مونث منفرج و باز (اسم) مونث منفرج

گوشه ی باز

منفرجه. [م ُ ف َ رِ ج َ / ج ِ](از ع، ص) منفرجه. تأنیث منفرج. رجوع به منفرج شود.
- زاویه ٔ منفرجه، زاویه ای که بزرگتر از زاویه ٔ قائمه باشد.(ناظم الاطباء). فرهنگستان ایران «گوشه ٔ باز» را به جای این کلمه انتخاب کرده است. رجوع به زاویه و ترکیبهای آن شود.

زاویه ٔ منفرجه. [ی َ / ی ِ ی ِ م ُ ف َ رِ ج َ / ج ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) زاویه ای که زیادتر از نود درجه باشد. (ناظم الاطباء). چون خطی بالای خطی به نهجی کشند که مستقیم نبوده بلکه به یک طرف مائل باشد... مفاصله ٔ ضلعین را که بطرف غیر میلان باشد آن را زاویه ٔ منفرجه خوانند. (آنندراج). بیرونی آرد: هر زاویه کز قائمه بیشتر باشد منفرجه خوانند ای گشاده. (التفهیم ص 8).

(مُ فَ رِ جِ) [ع. منفرجه] مؤنث منفرج، زاویه ~ زاویه ای که بیشتر از 90 درجه باشد.

زاویه باز

منفرجه

منفرجه

باز، گشاده،
(متضاد) حاده، بسته، جدا، دور

بلید

منفرجه، منفرجه الزاویه، منفرج الزاویه

منفرجه

مثلث منفرجه، مثلث منفرجه الزاویه

منفرجه

378