معنی منازعات

منازعات. [م ُ زَ] (ع اِ) ج ِ منازعه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کشمکشها. ستیزه ها. خصومتها. جدالها. جنگها: عروق منازعات و مخالفات از وی منتزع و منقلع شود. (مصباح الهدایه چ همایی ص 257). از مطالبات و منازعات با دل منتهی و منزجر نشود. (مصباح الهدایه چ همایی ص 257). رجوع به منازعه و منازعت شود.

کارولین دو برونسویک. [رُ دُ ب ُ] (اِخ) همسر ژرژ چهارم (1768 -1821 م.). منازعات این زن و مرد فضیحت ببار آورد.

اعتصاب سیاسی. [اِ ت ِ ب ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) اعتصابی است که بر اثر اختلاف با روش سیاسی حکومت و کشمکشها و منازعات سیاسی صورت می گیرد. (از اقتصاد اجتماعی شمس الدین جزایری).

کاس سار. (اِخ) ژاک. ملاح بی باک فرانسوی متولد در نانت. وی در جنگهائی که با انگلیسی ها و پرتقالیهاکرد شهرت یافت. منازعات او با کاردینال فلوری سبب محبوس شدن وی در قصر «هام » گردید. (1642- 1740).

مکاوحات. [م ُ وَ / وِ](از ع، اِ)ج ِ مکاوحه. ستیزه ها. ستیزگیها. منازعات: به حرمتی هرچه تمامتر در خانه ٔ خود بنشست و از معرض مخاصمات و مکاوحات اجتناب نمود.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 434). و رجوع به مکاوحه و مکاوحت شود.

جنگ‌ها، درگیری‌ها

جنگ ها، درگیری ها

منازعات

منازعات

منازعات

منازعات

منازعات

منازعات

(تک: منازعه) ستیزه ها (مصدر اسم) جمع منازعه

‎ (مصدر) نزاع کردن ستیزه کردن، (اسم) نزاع ستیزه: } و احیانا میان ایشان اختلاف واقع می گشت و از سر تکبر و ترفع منازعه و مخاصمه ظاهری می گشت. ‎{ (سلجوقنامه ظهیری. چا. خاور. 28) جمع: منازعات.

569