معنی منات
لغت نامه دهخدا
منات. [م َ] (اِخ) نام بتی در عرب که هذیل و خزانه که هر دو قبیله ای است از عرب آن را می پرستیدند. (غیاث). بت قبایل اوس و خزرج و غسان. (مفاتیح العلوم خوارزمی چ بنیاد فرهنگ ص 40):
همچنان کو گفت می گوید سخن
دیو در عزی و لات اندر منات.
ناصرخسرو.
هم دیده داری هم قدم هم نور داری هم ظلم
در هزل و جد ای محتشم هم کعبه گردی هم منات.
سنائی (دیوان چ مصفا ص 375).
گرچه هر دو ز جبلّت سنگند
فرق باشد ز منی تا به منات.
خاقانی.
کی برند آب درمنه بر لب آب حیات
کی شود سنگ منات اندرخور سنگ منا.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 22).
بتی دیدم از عاج در سومنات
مرصع چو در جاهلیت منات.
سعدی (بوستان).
منات. [م َ] (روسی، اِ) یک نوع پولی که معادل یک صد کوپک است. (ناظم الاطباء). مسکوکی سیمین روس را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
فرهنگ معین
(~.) [روس.] (اِ.) پول رایج روسیه.
(مَ) [ع.] (اِ.) نام بتی از بت های مورد پرستش بعضی از طوایف عرب پیش از اسلام.
حل جدول
واحد پول آذربایجان
واحد پول ترکمنستان
لات، منات
بتی در عصر جاهلیت
لات ، منات
بتی در عصر جاهلیت
پول کشور آذربایجان
منات
پول جمهوری آذربایجان
منات
فرهنگ عمید
پول رایچ روسیه، برابر با صد کوپک،
گویش مازندرانی
فرهنگ فارسی هوشیار
شهر وای روسیه (اسم) پول رایج روسیه برابر 100 کپک
فرهنگ فارسی آزاد
مَنات، اسم بُتی بود بین مکه و مدینه (خصوصا مورد پرستش بنی هزیل و خزاعه)،
معادل ابجد
491