معنی مغازه
لغت نامه دهخدا
مغازه. [م َزَ / زِ](اِ) مأخوذ از ترکی، دکان بزرگ و ترکان این لفظ را از مگازن فرانسه گرفته و فرنگان از مخزن تازی اخذ کرده اند.(ناظم الاطباء). مأخوذ از ماگازن فرانسه و اصل ماگازن مخزن عربی است. دکان.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کلمه ای است مأخوذ از «مخزن » عربی(جای ذخیره) و آن به جائی اطلاق شود که اشیاء و کالاها همچون مواد غذائی و خواربار و جز اینها را در آن بطور منظم جای دهند فروش را مانند مغازه ٔ گندم فروشی، مغازه ٔ پارچه فروشی، مغازه ٔ خواربار و لبنیات فروشی، مغازه ٔ آجیل و شیرینی فروشی.(از لاروس). در تداول فارسی امروز این کلمه معادل دکان به کار می رود. و رجوع به دکان معنی اول شود.
مغازه دار
مغازه دار. [م َ زَ / زِ](نف مرکب) دارنده ٔ مغازه. دکان دار. آنکه صاحب مغازه است.
فارسی به انگلیسی
Establishment, Salon, Shop, Store
فارسی به ترکی
mağaza
فرهنگ معین
(مَ زِ) [فر.] (اِ.) دکان، انبار.
مترادف و متضاد زبان فارسی
بوتیک، حجره، دکان، دکه، فروشگاه، مخزن، انبار
فرهنگ عمید
دکان
حل جدول
فارسی به ایتالیایی
negozio
فارسی به آلمانی
Geschäft (n), Laden (m), Werkstatt (f)
فارسی به عربی
معادل ابجد
1053