معنی مظان

(تک: مظنه) گمان برده ها گمان رفته ها بد گمانی ها (اسم) جمع مظنه: در مظان استجابت دعا مرا فراموش نکنید. یا مظان تهمت (تهم) . کسی که درباره اوگمان تهمت رود.

گمان چفته (چفته اتهام) بد گمانی

مظان. [م َ ظان ن] (ع اِ) جای گمان بردن. اگرچه این لفظ جمع است مگر گاهی به معنی واحد هم می آید چنانکه لفظ مشام. (غیاث) (آنندراج). جای گمان بردن و جای احتمال. (ناظم الاطباء).

نامحتمل. [م ُ ت َ م ِ] (ص مرکب) غیرمحتمل. که ممکن و محتمل نیست. که در مظان احتمال قرار ندارد.

مظنه. [م َ ظِن ْ ن َ](ع اِ) موضع ظن یا جای گمان بردن.ج، مَظان.(آنندراج)(غیاث). جای گمان بردن چیزی راکه در آنجای است. ج، مظان.(منتهی الارب). جایی که گمان میرود چیزی در آنجا باشد.(ناظم الاطباء). مظنه الشی ٔ، جای معهود چیزی که گمان رود آن چیز در آنجاست.ج، مظان.(از اقرب الموارد)(از محیطالمحیط): مطمح نظرش جای خطرناک و مظنه ٔ هلاک.(گلستان).

مورد گمان

جای شک و گمان

جای شک و گمان، مورد گمان

مشکوک، کسی که نشانه یا نشانه هایی دارد که می توان به او تهمت زد

مظان

مظان

مظنه‌ها، جای شک‌و گمان

(مَ نّ) [ع.] (اِ.) جِ مظنه.

مظنه

مَظانّ، محل های مورد شک و ظن، موارد ظنّ و گمان (مفرد: مَظِنَّه)،

991